Danıştay Dördüncü Daire
Ücret olarak beyanda bulunulan BağKur, köy hizmetleri ve İlksan Öğretmen Pazarı'ndan elde edilen gelir özel sözleşme gereği serbest meslek hizmeti karşılığı elde edilmiş olduğu ve 1990 yılında Adana serbest meslek erbabı için saptanan temel gösterge tutarından yüksek bulunduğu anlaşıldığından; GVK'nun mükerrer 116 ve geçici 35/3. maddenin hükümleri karşısında ödeme emri ile istenen vergide ve fonlarda yasal isabet bulunmamaktadır. Avukatlık yapan davacıya, 1990 takvim yılı için hayat standardı esasına göre tahakkuk ettirilen gelir vergisi ve geçici vergiye ilişkin olarak ödeme emri tebliğ edilmiştir. Vergi Mahkemesi kararıyla; 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 58. maddesinde ödeme emirlerine karşı dava açılabilecek hallerin sayıldığı davacının da borcunun bulunmadığı iddiasıyla ödeme emrine karşı dava açtığı 1990 döneminde 1.509.933 lira serbest meslek kazancı 23.525.463 lira ücret geliri beyanında bulunduğu, serbest meslek için hayat standardı esasına göre 17.300.000 lira beyan edilmesi gerektiği dikkate alınarak vergi tahakkuk ettirildiği, davacının ücret geliri olarak beyanda bulunduğu BağKur, Köy Hizmetleri ve İlksan Öğretmenler Pazarından elde ettiği gelirlerin mahiyetinin araştırılması sonucunda bu kararlardan elde edilen gelirlerin özel sözleşme gereği serbest meslek kazancı niteliğinde olduğunun anlaşıldığı, bu durumda davacının beyan ettiği 25.035.396 liranın tamamı serbest meslek kazancı mahiyetinde olup hayat standardı temel göstergesinin üzerinde bulunduğu gerekçesiyle ödeme emrinin davacının beyanı üzerine tahakuk eden verginin dışında kalan kısminin iptaline karar vermiştir. Davalı idare, davacının serbest meslek kazancı için beyan ettiği miktarın hayat standardı temel göstergesinden düşük olduğunu, bu durum dikkate alınarak tahakkuk eden verginin ödenmemesi üzerine düzenlenen ödeme emrinin yasalara uygun olduğunu ileri sürmekte ve anılan kararın temyizen incelenerek bozulmasını istemektedir. Danıştay Savcısı Banu Dilçin Düşüncesi: Uyuşmazlık 1990 yılı gelir vergisi beyannamesinin incelenmesi sonucu serbest meslek için hayat standardı esasına göre yükümlü adına tahakkuk ettirilen gelir vergisinin yasal sürede ödenmemesi nedeniyle davacı adına düzenlenip bildirilen ödeme emrini iptal eden Vergi Mahkemesi kararının temyizen incelenerek bozulması isteğine ilişkin bulunmaktadır. Dosyada yer alan belgelerden ücret olarak beyanda bulunulan BağKur; Köy Hizmetleri ve İlksan Öğretmen Pazarı'ndan elde edilen gelirin, özel sözleşme gereği serbest meslek hizmeti karşılığı elde edilmiş olduğu ve 1990 yılında Adana serbest meslek erbabı için saptanan temel gösterge tutamdan yüksek bulunduğu anlaşıldığından; 193 sayılı GVK'nun mükerrer 116 ve 3687 sayılı Kanunla eklenen geçici 35/ 3. maddenin hükümleri karşısında ödeme emri ile istenen vergide ve fonlarda yasal isabet bulunmamaktadır. Açıklanan nedenlerle Vergi Dairesi Müdürlüğü'nün temyiz isteminin reddedilerek Vergi Mahkemesi kararının onanması gerekeceği düşünülmektedir. Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialara, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir. Bu nedenle temyiz isteminin reddine oybirliğiyle karar verildi.