|
|
Dairesi
Dönem sonu stoğunda bulunan emtianın maliyet bedeli ile değerlendirilmesi gerektiğinden; emtianın satış bedelinden katma değer vergisi, kar ve iskonto oranları indirilmek suretiyle değerleme yapılamaz.
|
|
|
Karar No
1992/2827
|
|
|
Esas No
1990/1793
|
|
|
Karar Tarihi
29-09-1992
|
|
|
Danıştay Üçüncü Daire
Dönem sonu stoğunda bulunan emtianın maliyet bedeli ile değerlendirilmesi gerektiğinden; emtianın satış bedelinden katma değer vergisi, kar ve iskonto oranları indirilmek suretiyle değerleme yapılamaz. inşaat malzemeleri ticareti ile iştigal eden davacı kurumun 1988 takvim yılma ilişkin defter ve belgelerinin incelenmesi sonucunda stoktaki malı düşük değerlendirdiği nedeniyle belirlenen matrah farkı üzerinden re’sen salınan kurumlar vergisini; 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun salın alınan emtiada maliyet bedeli başlıklı 2/4. maddesinde; emtianın maliyet bedeli ile değerlendirileceği, aynı Kanunun 262. maddesinde de, maliyet bedeli iktisadi bir kıymetin iktisap edilmesi veyahut değerinin artırılması münasebetiyle yapılan ödemelerle bunlara müteferri bilumum giderlerin toplamım ifade edeceğinin hükme bağlandığı, bu hükümlerden ise iktisadi bir kıymet olan emtianın maliyet bedeli ile değerlendirilmesinin zorunlu olduğu, hal böyle olunca da, kurumun 1988 yılı sonu itibariyle çıkardığı envanterde gösterilen değerin, satış bedelinden KDV kar ve iskonto oranı olarak % 29 nisbetinde bir bedelin düşülerek değerleme yapmasının anılan Kanun hükümlerine aykırı olduğu, diğer taraftan genel muhasebede mal hareketleri bakımında ilk giren son çıkar kuralı mevcut ise de Vergi Usul Kanunu’nda bu kuralın uygulanacağı na ilişkin bir hükmün bulunmadığı, bu kuralı uyguladığım ileri süren davacı şirket tarafından da satış değerlerinden 30.12.1988 gün ve 16 sayılı yönetim kurulu kararı ile % 29 bir değer tenzil edilmek suretiyle dönem sonu mevcudunun çıkarılmasının bu kuralın uygulanmadığım gösterdiği, ayrıca, numune malların dönem mevcudu içinde yer aldığı iddiasına itibar edilemiyeceği, çünkü inceleme elemanınca envanter listesinde gösterilen 110 kalem malın maliyet bedelinin hesaplandığı, numune olarak gönderilen emtianın da büyük boyutta olacağının düşünülemiyeceği gerekçesiyle tasdik eden, kesilen kaçakçılık cezasını ise; matrah farkının sene sonu envanter kayıtları üzerinde yapılan inceleme sonucu bulunduğundan, kurumun fiilinin kaçakçılık ve ağır kusur olarak nitelendirilemiyeceği gerekçesiyle kusur cezasına çevirerek tarhiyatı tadilen tasdik eden Vergi Mahkemesi kararının; Vergi Dairesi Müdürlüğü tarafından, kurumun kasten vergi ziyaına sebebiyet verdiği, bu nedenle Vergi Usul Kanunu’nun 344. maddesine istinaden kesilen kaçakçılık cezasının yerinde olduğu, mükellef şirket tarafından ise, defter ve belgelerin usulüne uygun olarak tutulduğu, hatalı tutulan defterin sadece envanter defteri olduğu, bu hatanın da yönetim kurulu karan ile düzeltildiği, numune olarak gelen malların da emtia gibi değerlendirildiği, 582 kalem mal çeşidinden 110 adedinin değerlemeye alındığı ileri sürülerek bozulması isteminin reddine oybirliğiyle karar verildi.
|
|