Danıştay Üçüncü Daire 

Vergi Mahkemesince istenilen ve davanın çözümüne esas olan defter ve belgeleri ibraz etmeyen, vergilendirme dönemine ait bulunmayan fatura tutarlarım gider olarak göstermek suretiyle noksan beyanda bulunan davacının kasten vergi ziyaına sebebiyet verdiğinin kabulü gerekir. Kararın düzeltilmesi dilekçesinde ileri sürülen sebepler, 2577 sayılı idari Yargılama Usulü 'Kanunu'nun 54. maddesinin 1/C bendi hükmüne uygun bulunduğundan düzeltme isteğinin kabulü ile Danıştay Üçüncü Dairesi'nin 12.06.1991 gün ve E: 1989/1735, K: 1991/2099 sayılı kararının kaçakçılık cezasına ilişkin hüküm fıkrası ortadan kaldırıldıktan sonra dosya yeniden incelendi. 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 344. maddesinin 01.01.1981 tarihinde yürürlüğe giren 2365 sayılı Kanun'un 68. maddesiyle değişik şeklinde; kaçakçılık cezası kesilmesin! gerektiren haller 9 bent halinde sayılmış olup; bunlardan 9. bentte diğer sekiz bentte gösterilen haller dışında kasten vergi ziyaına sebebiyet verildiğinin kabulü gerektiğinden, Vergi Mahkemesi'nce kaçakçılık cezasının kusur cezasına çevrilmesinde isabet görülmemiştir. Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulü ile Vergi Mahkemesi kararının cezaya ilişkin hüküm fıkrasının bozulmasına oybirliğiyle karar verildi.