Danıştay Üçüncü Daire

Muhteviyatı itibariyle yanıltıcı fatura kullanılması halinde, kaçakçılık cezası kesilmesi gerekir. 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 2365 sayılı Kanunla değişik 344. maddesinin 2. fıkrasında; sahte ve muhteviyatı itibariyle yanıltıcı vesikalar tanzim etmek veya bunları bilerek kullanmak kaçakçılık cezası kesilmesini gerektiren bir hal olarak tanımlanmıştır. Olayda; davacının gerçekte müstahsilden satın aldığı zira mahsulleri tüccardan alınmış gibi gösterebilmek için içeriği itibariyle, sahte fatura temini yoluna gitmesi, başka bir anlatımla, davacının bilerek sahte fatura kullanması kaçakçılık fiilini oluşturduğundan; kaçakçılık cezası kesilmesinde kanuna aykırılık bulunmadığı cihetle, Vergi Mahkemesi'nce kaçakçılık cezasının kusur cezasına çevrilmesinde yasal isabet görülmemiştir. Açıklanan nedenlerle davacı temyiz isteminin reddine, Vergi Mahkemesi kararının vergi aslı ve özel usulsüzlük cezasına ilişkin hüküm fıkrasının onanmasına, Vergi Dairesi temyiz isteminin kabulüyle kararın cezaya ilişkin kısminin bozulmasına oybirliğiyle karar verildi.