Danıştay Dördüncü Daire

Uzlaşmaya başvurmanın bir vergi ödevi olmaması nedeniyle, uzlaşmaya başvuru süresi mücbir sebep nedeniyle uzatılamaz. Davacı şirketin 1988 takvim yılı işlemlerinin incelenmesi sonucu re'sen tarholunan kurumlar vergisi, katma değer vergisi ve geçici vergi ile bu vergiler üzerinden kesilen kaçakçılık cezalarına karşı yapılan uzlaşma talebini, başvurunun süresinde olmadığı gerekçesiyle süre aşımından reddeden Merkezi Uzlaşma Komisyonu'nun 15.02.11990 günlü ve 13275 sayılı işlemine karşı açılan davayı, olayda resmi sağlık kurumlarına ait raporlarla ağır hastalık halinin ve dolayısıyla mücbir sebebin mevcut olduğu, bu nedenle uzlaşma komisyonuna başvuru süresinin, mücbir sebebin ortadan kalkmasına kadar duracağı gerekçesiyle kabul ve dava konusu işlemi iptal eden Vergi Mahkemesi karannın bozulması dileğiyle yapılan temyiz başvurusunu; 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 13. ve 15. maddesinde öngörülen mücbir sebep hallerinin, Vergi Usul Kanunu'nun 'Mükellefin Ödevleri' başlıklı ikinci kitabında sayılan vergi ödevlerinin yerine getirilmesi ile ilgili olduğu, oysa aynı Kanun'a 205 sayılı Kanun'la ayrı bir bölüm olarak eklenen uzlaşma müessesinin mükelleflerle idarenin ihtilaf yaratmaksızın anlaşmalarına olanak tanıyan bir müessese olup, bu haliyle vergi veya ceza muhatabına tanınan bir hak niteliği taşıdığı ve bir vergi ödevinin yerine getirilip getirilmemesi ile ilgisinin bulunmadığı, bu sebeple uzlaşma ile ilgili sürelerde Vergi Usul Kanunu'nun 13. maddesi hükmünün dikkate alınmasının mümkün olmadığı, bunun yanında davacının uzlaşma komisyonuna yasada belirtilen süre içinde başvuramamış olmasının, nedeni olarak ileri sürdüğü ağır hastalık halinin, resmi sağlık kurumlarınca da teyit edilmekle birlikte, raporlarda belirtilen engelin bulunduğu süre içinde, uzlaşmaya konu olan vergi ve cezaların kaldırılması talebiyle Vergi Mahkemesi'ne dava açıldığı sabit bulunduğundan, bu hususun söz konusu hastalık halinin uzlaşma için başvuruda bulunmaya engel teşkil edecek nitelikte olmadığım göstermeye yeterli olduğu gerekçesiyle kabul ederek mahkeme karannın bozulmasına dair Danıştay 4. ve 7. dairelerinin karannın; olayda mücbir sebep halinin sabit bulunduğu iler sürülerek düzeltilmesi isteminin reddine oyçokluğuyla karar verildi.