Danıştay Üçüncü Daire

Şirketin feshi elden çıkarma sayılamayacağından, faaliyeti durdurulan işletmenin satışından doğan değer artışı kazancının vergilendirilmesinde, fesih tarihinin değil satış tarihinin esas alınması gerekir. Uyuşmazlık, davacının ortağı bulunduğu kollektif şirketin aktifinde kayıtlı taşınmazın satışından doğan değer artışı kazancının beyan edilmemesi nedeniyle adına salınan gelir vergisi ile kesilen kaçakçılık cezasına karşı açılan davayı kabul ederek tarhiyatı terkin eden vergi mahkemesi kararının temyizen bozulması istemine ilişkin bulunmaktadır. Değer artış kazancım belirleyen 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’na 2361 sayılı, Kanunun 56. maddesiyle eklenen mükerrer 80. maddesinin 1. fıkrasının 6. bendinde, faaliyeti durdurulan bir işletmenin kısmen veya tamamen elden çıkarılmasından doğan kazançların da değer artışı kazanç olduğu hükme bağlandıktan sonra aynı kanun maddesinin 2. fıkrasında ’elden çıkarma’ değiminin ilk fıkrada yazılı mal ve hakların satılması, bir ivaz karşılığında devir ve temliki, trampa edilmesi, takası, kamulaştırılması, devletleştirilmesi, ticari şirketlere sermaye olarak konulmasını ifade edeceği belirtilmiştir. Madde metnine göre değer artışı kazancında vergiyi doğuran olay, faaliyeti durdurulan işletmenin kısmen veya tamamen anılan maddede ’elden çıkarma’ değimine verilen anlamlardan biriyle bir başka ifade ile, satılması, bir ivaz karşılığında devir ve temlik, trampa ve takas edilmesi, kamulaştırılması, devletleştirilmesi ve ticaret şirketine sermaye olarak konulması suretiyle devredilmesi olup, vergiye doğuran olayın vukuu tarihinin bu işlemlerin yapıldığı tarih olarak anlaşılması gerekir. Anılan kanun maddesinde elden çıkarma deyimine verilen anlam bakımından elden çıkarmanın şirketin feshi halini içermediği sabit olup, maddede satışın elden çıkarma olduğu açıkça vurgulanmıştır. Olayda, şirket adına kayıtlı taşınmazın, 27.5.1980 tarihinde satıldığı çekişmesiz bulunduğuna göre Değer Artışı Kazancım doğuran olay ve bu taşınmazın satışı ve vergiyi doğuran olayın da satışın yapıldığı 27.5.1980 tarihi elması karşısında, vergi mahkemesince maddi ve hukuki olayın yanlış nitelendirilmesi suretiyle tarh zaman aşımının başlangıç tarihi olan satış tarihi yerine şirketin fesih tarihi esas alınarak tarhiyatın zaman aşımı yönünden kaldırılmasına karar vergilemesinde yasal isabet görülmemiştir. Açıklanan nedenlerle Vergi Dairesi Müdürlüğü temyiz isteminin kabulü ile Vergi Mahkemesinin kararının bozulmasına oybirliğiyle karar verildi.