|
|
Dairesi
İncelemenin, kendisini ihbar eden kişinin beyanı üzerine Polis Memuru nezdinde düzenlenmiş tutanak esas alınmak suretiyle Vergi Kontrol Memurları tarafından yapılması incelemeyi kusurlandıracak nitelikte değildir.
|
|
|
Karar No
1992/1350
|
|
|
Esas No
1990/2478
|
|
|
Karar Tarihi
29-04-1992
|
|
|
Danıştay Yedinci Daire
İncelemenin, kendisini ihbar eden kişinin beyanı üzerine Polis Memuru nezdinde düzenlenmiş tutanak esas alınmak suretiyle Vergi Kontrol Memurları tarafından yapılması incelemeyi kusurlandıracak nitelikte değildir. 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun olay tarihinde yürürlükte bulunan 135. maddesinde; vergi incelemesinin hesap uzmanları, hesap uzman muavinleri, ilin en büyük mal memuru, kontrol memurları veya vergi dairesi müdürleri tarafından yapılacağı, Maliye Müfettişleri, Maliye Müfettiş Muavinleri, Gelirler Kontrolörleri ve Stajyer Gelirler Kontrolörlerinin her hal ve takdirde vergi inceleme yetkisine haiz oldukları hükme bağlanmıştır. Olayda, incelemenin kendini naylon faturacı olarak ihbar eden A.A.’nın beyanı üzerine karakolda başkomiser ve polis memuru nezdinde düzenlenmiş olan başvuru tutanağı esas alınmak suretiyle vergi kontrol memurları tarafından yapıldığı ve tarhiyatın düzenlenen inceleme raporuna dayandırıldığı anlaşıldığından mahkemenin bu yöne ilişkin gerekçesi yerinde değildir. Ancak olayın özelliği ve delillerin mahiyeti itibariyle, inceleme elemanınca yükümlü şirkete preseli pamuk satan A.A. hakkında karşıt bir inceleme ve araştırma yapılması gerektiği halde bu yola gidilmediği gibi yükümlü şirket tarafından, satın alınan pamuk bedeli olarak A.A.’ya banka kanalı ile yapılan ödemelerin uyuşmazlık konusu pamuk satışına ait olmadığım ortaya koyacak birtesbitin de bulunmadığı anlaşılmaktadır. Diğer taraftan yükümlü şirket temsilcisi ile A.A. adına sahte evrak düzenlemek ve kullanmak suçundan dolayı ......... 2. Asliye Ceza Mahkemesinde açılan dava üzerine mahkemece yükümlü şirketin defter ve belgeleri, gelir gider faturalan ile yükümlü şirketin mal satın aldığı kişinin vergi dairesindeki dosyaları üzerinde yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucunda düzenlenen raporda; A.A.’ya ait sevk irsaliyeleri ile, araçlara ait taşıma irsaliyelerinin mevcut olduğu, yükümlü şirketin bankalar aracılığı ile çıkarmış olduğu 245.739.995 lira ile A.A.’nın mal bedeli alarak yükümlü şirket adına düzenlemiş olduğu 3 adet fatura bedeli olan 245.739.995 lira arasında mutabakat sağlandığının saptandığı ve bütün bu bulgular karşısında sanıkların beraatine karar verildiği anlaşıldığından yükümlü şirketin A.A.’dan almış olduğu malların sahte faturaya dayandığı bu nedenle söz konusu faturalar da gösterilen katma değer vergisinin indirim konusu yapılamayacağından bahisle yükümlü şirket adına tarhiyat yapılması yerinde görülmediğinden mahkemece tarhiyatın kaldırılmasında sunucu itibariyle isabetsizlik yoktur. Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin reddine, sonucu itibariyle yerinde görülen mahkeme kararının onanmasına, oybirliği ile karar verildi.
|
|