|
|
Dairesi
Gerçek mal alımı olmadan düzenlenen faturalara dayanılarak hesaplanan katma değer vergisinin indirime konu edilmeyeceği;
|
|
|
Karar No
1992/1141
|
|
|
Esas No
1988/905
|
|
|
Karar Tarihi
17-04-1992
|
|
|
Danıştay Yedinci Daire
1. Gerçek mal alımı olmadan düzenlenen faturalara dayanılarak hesaplanan katma değer vergisinin indirime konu edilmeyeceği; 2. Vergi mükellefiyeti bulunanlar tarafından düzenlenmiş olmalarına ve belge düzenine uygun bulunmalarının, içerikleri itibariyle gerçek olmadıkları düzenleyenler tarafından ifade edilen faturalara hukuki kıymet kazandırmayacağı hk. 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu’nun vergi indirimi başlıklı 29. maddesinin 1. fıkrasında, mükelleflerin, yaptıkları vergiye tabi işlemler üzerinden hesaplanan katma değer vergisinden bu Kanun’da aksine hüküm olmadıkça, faaliyetlerine ilişkin olarak kendilerine yapılan teslim ve hizmetler dolayısıyla hesaplanarak düzenlenen fatura ve benzeri vesikalarda gösterilen katma değer vergisini indirebilecekleri hükme bağlanmıştir. Uyuşmazlığa konu tarhiyata dayanak olan inceleme raporu île ekindeki ifade tutanaklarının ve diğer belgelerin incelenmesinden; yükümlünün tarh döneminde zirai ürün salın aldığı kişilerin gerçekte tüccar olmadıkları, ekonomik durumlarının bu ölçülerde ticaret yapmaya elverişli bulunmadığı, yalnız belli komisyonlar karşılığında sahte fatura düzenledikleri, adlarına bastırılmış faturaların ya kendileri tarafından boş olarak imzalandığı veya başkaları tarafından düzenlenip kendilerine imza ettirildiği, bu işi mutad meslek halinde yaptıkları, yapılan ödemelerden yalnız komisyon karşılığı olan tutarların kendilerince tahsil edildiği, diğer kısımların satıcılar veya yetkililer tarafından tahsil edildiği, dolayısıyla bu şekilde düzenlenen faturaların gerçek bir mal alım satımı karşılığı tanzim edilmiş faturalar olmayıp sahte oldukları, alıcılar tarafından mal hareketlerinin dengelenmesi ve müstahsilden doğrudan yapılan alımlarda stopajdan kaçınmak amacıyla kullanıldıklarının belgeleri düzenleyenler tarafından açıkça beyan edildiği anlaşılmaktadır. Vergi Usul Kanunu’nun 3. maddesinde, vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olacağı ve vergiyi doğuran olayla ilgisi açık ve tabii bulunanların beyanlarının ispatlama vasıtası olarak kullanılacağının hükme bağlanmış olması karşısında sözü geçen ifadeler dikkate alındığında fatura üzerinde bulunan imzaların satıcı görünen kişilere ait, faturaların ya Vergi Usul Kanunu hükümlerine uygun düzenlenmiş olması ve düzenleyenlerin vergi mükellefiyet kayıtlarının bulunması, bu faturaların gerçek emtia hareketleri nedeniyle düzenlendiğini göstermesi bakımından yeterli kabul edilemez. Bu durumda, kullanılan sahte faturalarda ödenmiş gibi görülen katma değer vergilerinin tahsil edilen katma değer vergilerinden indirim konusu yapılması olanaksızdır. Açıklanan nedenlerle, cezalı katma değer vergisi tarhiyatının onanması gerekirken kaldırılmasında isabet görülmediğinden temyiz isteminin kabulüyle Vergi Mahkemesi kararının bozulmasına oybirliğiyle karar verildi.
|
|