Danıştay Üçüncü Daire

Komisyoncu vasıtasıyla satışı yapılan emtia için nakliye faturası alınmadan komisyoncunun düzenlediği faturada gösterilen nakliye masrafları gider yazılabilir. Yaş meyve alım satımı ile uğraşan mükellefin başka illerdeki komisyoncular vasıtasıyla satışım yaptığı emtialar için nakliye faturaları alınmadan komisyoncuların faturaları üzerinde ödendiği belirtilen nakliye masraflarının gider yazılması sebebiyle 1985 takvim yılı için tespit edilen matrah farkı üzerinden salınan gelir vergisi ile kesilen kaçakçılık cezasına karşı açılan davayı, Vergi Usul Kanunu'nun 232. maddesine göre faturanın malı satan veya işi yapan tarafından düzenlenmesi gerektiği, komisyoncular vasıtasıyla satılmak üzere gönderilen mallara ait nakliye giderleri, malı komisyon karşılığında satan mükellef tarafından yapıldığından faturayı da komisyoncunun istemesinin gerektiği, gönderen kişinin nakliyesi ile muhatap olarak fatura istemesinin fiiliyatta mümkün olmadığı, komisyoncu düzenlediği faturada nakliye giderini göstererek malı gönderen mükellefe mal ettiğinden bu faturaya dayanılarak gider yazılmasının yerinde olduğu gerekçesi ile kabul ederek tarhiyatı terkin eden Vergi Mahkemesi kararının; mükellef adına düzenlenmeyen faturanın gider yazılamayacağı, komisyoncuların birden fazla kişinin emtiasını satma işini yüklenmeleri sebebiyle nakliye faturalarında gösterilen bedellerin kimin emtiası için yapıldığının belli olmadığı, hangi mala ait olduğunun bilinmesi için ayrı ayrı düzenlenmesi gerektiği;bu durumda komisyoncu faturasında görülen nakliye giderinin davacıya ait olup olmadığının bilinemeyeceği, olayda da davacı adına düzenlenen nakliye faturası olmadığı ileri sürülerek bozulması isteminin reddine oybirliğiyle karar verildi.