Danıştay Üçüncü Daire 

Yurt dışından geçici kabul rejimiyle bedelsiz ithal ettiği kumaş ve yardımcı malzemeden fason olarak giysi imal ettirip ihraç eden kurumun imalat defteri tutması ve henüz ihraç edilmeyen mamulün fason işçilik ücretini dönem sonu stoğunda göstermesi gerekli değildir.

Davacı şirket adına 1986 yılı hesaplarının incelenmesi sonucu tesbit edilen matrah tutarı üzerinden re’sen salınan gelir vergisine bağlı olarak kesilen kaçakçılık cezasını, şirketin yurt dışından geçici kabule göre bedelsiz olarak gelen kumaş ve diğer tekstil yardımcı maddeleri yurt içinde kendi atölyelerinde ya da fason dikim yapan firmalar tarafından partolon, etek, ceket ve şort olarak dikildikten sonra ihraç ettiğinin anlaşıldığı, dava konusu tarhiyatın, şirketin imalat defteri tutmadığından bahisle 1986 yılında imal edildiği ihalde 31.12.1986 tarihi itibariyle ihraç edilmeyen mamullere isabet eden işçiliğin dönem sonu stoku olarak gösterilmediğinden bahisle re’sen takdir edilen matrah tutarı üzerinden yapıldığı, şirket tarafından pantolon, etek, ceket ve şorta dönüştürülen kumaşlar yurt dışından geçici kabule göre bedelsiz olarak geldiğinden bu fonksiyonu itibariyle şirketi imalat defteri tutmakla yükümlü imalatçı olarak kabul etmeye imkan bulunmadığından hadisede re’sen takdir sebebinin olmadığı, öte yandan Vergi Usul Kanunu’nun 186. maddesi hükmünden anlaşılacağı üzere envanterin iktisadî kıymetlerin değerim tesbit etmek için çıkarıldığı, işçilik ücreti, mahiyeti itibariyle iktisadî kıymet kabul edilemeyeceğinden dönem sonu mevcudunun da söz konusu bulunmadığı gerekçesiyle terkin eden Vergi Mahkemesi karannın; inceleme raporuna istinaden yapılan tarhiyatta kanuna aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek bozulması isteminin reddine oybirliğiyle karar verildi.