Danıştay Dördüncü Daire 

Mükellefle kıdem tazminatının zamanında ödenmemesi nedeniyle en yüksek banka faizi oranında ayrıca yapılan ödeme, mükellefin uğradığı zarar karşılığı olarak yapılmış bir temerrüt faizi olup, vergilendirilemez. 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun 75. maddesinde, sahibinin ticari, zirai veya mesleki faaliyeti dışında nakdi sermaye veya para ile temsil edilen değerlerden müteşekkil sermaye dolayısıyla elde ettiği kar payı, kira ve benzeri iratların menkul sermaye iradı olduğu açıklanmış, ayrıca 12 bent halinde sayılan iratların kaynağı ne olursa olsun menkul sermaye iradı sayılacağı belirtilmiş, bu beyanda her nevi alacak ve mevduat faizlerinin bu niteliği taşıdığı ifade edilmiştir. 1475 sayılı iş Kanunu uyarınca davacıya ödenen kıdem tazminatının yanında, ödemedeki gecikme dolayısıyla en yüksek banka faizi oranı da yapılan ödeme, kıdem tazminatının zamanında verilmemesi nedeniyle davacının uğradığı zarar karşılığı olarak yapılmış bir temerrüt faizi niteliğindedir, temerrüt faizinin Gelir Vergisi Kanunu’nun 75. maddesine göre alacak faizi olarak nitelendirilip vergilendirilmesi, vergi mevzuuna girmeyen gelir üzerinden vergi alınması anlamına geleceğinden Vergi Usul Kanunu’nun 118. maddesinin 3 numaralı bendi uyarınca düzeltilmesi gereken bir vergilendirme halasım teşkil etmektedir. Bu nedenle, davacı tarafından verilen beyanname üzerine tahakkuk ettirilen ve ödenen vergi ve fonların ret ve iadesi istemiyle yapılan şikayet başvurusuna davalı idarece cevap verilmemek suretiyle tesis olunan işlemin iptaline oybirliğiyle karar verildi