Danıştay Dördüncü Daire.

Yalnızca kullanılan elektrik miktarından hareketle matrah tesbiti yoluna gidilmesi, bu tesbit başkaca delillerle kuvvetlendirilmedikçe, mümkün değildir. 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 30. maddesinin 2. fıkrasının 4 numaralı bendinde; defter kayıtları ve bunlarla ilgili vesikaların, vergi matrahının doğru ve kesin olarak tesbitine imkan vermeyecek derecede noksan usulsüz ve karışık olması dolayısıyla ihticaca salih bulunmaması durumunda vergi matrahının tamamen veya kısmen maddi delillere dayanılarak tesbitinin mümkün olmadığının kabul edilerek, bu durumun re'sen tarh nedeni sayılacağı belirtilmiştir. Ancak bu hususun yani re'sen tarh sebebinin var olduğunun, bir karineye dayanılarak değil, kesin ve açık olarak ortaya konulması gereklidir. Uyuşmazlık konuşu olayda, re'sen tarh nedeni, defter kayıtlarının ve bunlarla ilgili belgelerin sıhhatli bir vergi incelemesi yeterli olmadığından söz edilerek anılan 30. maddenin 4 numaralı bendine dayandırılmış ve vergilendirme yılında tükettiği elektrik miktarından hareketle hesaplanan üretilebilecek muhtelif çorap sayışı esas alınmak ve bu sayıların defter kayıtlarıyla mukayesesi yapılmak suretiyle beyana göre fark bulunduğu kabul edilerek, bu durum defter ve belgelerinin gerçeği yansıtmadığının delili sayılarak re'sen vergileme yoluna gidilmiştir. Her türlü imalatta olduğu gibi çorap imalinde de, tüketilen elektrik miktarına göre elde edilecek ürün işlenen hammaddenin durumuna ve niteliğine, işletmenin kullandığı üretim teknolojisine, imalatta görevli personelin vasıflarına ve işletmeden işletmeye farklılık gösterebileceği gibi, aynı işletmede de ayrı dönemlerde aynı verimin sağlanamayacağından salt inceleme elemanınca yapıldığı gibi, bir saatlik fiili üretimde kullanılan elektrik sarfiyatından hareketle, bütün çalışma sürelerinde aynı randımanla üretim yapılacağının kabulü, defter ve belgelerin ihticaca salih olmadığım ve sıhhatli bir vergi incelemesine olanak vermediğini kesin ve açık olarak ortaya koyduğu kabul edilemez. Bu nedenle olayda re'sen tarh nedeninin varlığı sabit bulunmadığından tarhiyatın kaldırılması gerekirken, yaptırılan bilirkişi incelemeleri sonuçlarına göre cezalı tarhiyatın tadilinde isabet görülmemiştir. Açıklanan nedenlerle, Vergi Dairesi temyiz isteminin reddine, davacı kurum temyiz isteminin kabulü ile Vergi Mahkemesi kararının bozulmasına oybirliğiyle karar verildi.