Danıştay Üçüncü Daire 

Kıymetten düşen mal emsal bedelle değerlendirilir.

Gıda maddeleri üretimi yapan davacı şirketin ambarlarında bulunan ve aynı türde üretimin yapılmaması sebebiyle kullanılması mümkün olmayan ambalaj malzemelerinin emsal bedelinin takdiri istemi üzerine, Takdir Komisyonu’nca ’emsal bedelinin takdirine mahal olmadığına’ dair kararın iptali istemiyle açılan davayı; 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 278. maddesinde yangın, deprem ve su basması gibi afetler yüzünden veyahut bozulmak, çürümek, kırılmak, çatlamak, paslanmak gibi haller neticesinde iktisadi kıymetlerinde önemli bir azalış vaki olan emtia ile maliyetlerin hesaplanması mutad olmayan hurdalar ve döküntüler, üstüpü, dese ve iskantaların emsal bedeli ile değerleneceğinin öngörüldüğü, olayda üretim türünün değişmesi sonucu takdire konu ambalaj malzemelerinin kullanılmasının imkansız hale geldiği, bu durumun ticari hayatın normal icaplarından olması karşısında Takdir Komisyonu’nca, ambalaj malzemelerinin emsal bedelinin anılan Kanunun 267. maddesinde belirtilen takdir esasına göre takdir edilmesi gerekirken, emsal bedelinin takdirine mahal bulunmadığı yolundaki işleminde hukuka uygunluk görülmediği gerekçesiyle kabul ederek takdir kararım iptal eden Vergi Mahkemesi kararının; kıymetten düşen malın değerlemesi için, kıymet kaybının; ticari faaliyetin normal icapları sonucu ya da doğal afet yüzünden doğması gerektiği, olayda takdiri istenilen ambalaj maddelerinde bir kıymet kaybı meydana gelmediğinden, emsal bedelinin takdirine mahal olmadığı yolunda verilen takdir kararının kanuni ve yerinde olduğu ileri sürülerek bozulması isteminin reddine oybirliğiyle karar verildi.