Danıştay Üçüncü Daire

Gelir Vergisi Kanunu'na 3505 sayılı Kanun'la eklenen geçici 32. madde Anayasa Mahkemesi'nce iptal edildiğinden, serbest meslek ve ticari faaliyetle uğraşan mükellefin her iki faaliyeti dolayısıyla ayrı ayrı hayat standardı temel göstergesi uygulanamaz. Serbest meslek ve ticari faaliyeti nedeniyle gerçek usulde gelir vergisi mükellefi olan davacının 1988 takvim yılma ait olarak itirazi kayıtla verdiği gelir vergisi beyannamesi üzerinden adına serbest meslek ve ticari faaliyetinden dolayı ayrı ayrı hayat standardı uygulanarak ve ücret geliri eklemek suretiyle tahakkuk ettirilen gelir vergisine karşı açılan davayı; davacının gelir vergisi beyannamesine serbest meslek faaliyetinden dolayı zarar ettiği, ticari kazançlarla ilgili bölümüne '1988 yılında faaliyetim yoktur' ibaresini koymak suretiyle verdiği ve bu ticari faaliyeti için süresinde tasdik ettirilen işletme defterine de aynı şekilde şerh düştüğü ve anılan yılda toplam 4.632.745 lira ücret geliri elde ettiğinin anlaşıldığı ve bu şekilde ortaya çıkan durum, aksi idarece tespit ve iddia olunmadığından davacının bu yılda inşaat ve taahhüt işi ile ilgili olarak hiçbir faaliyette bulunmadığım, gelirlerinin sadece ücret gelirinden ibaret olduğunu ve serbest meslek faaliyetinden de zarar elde ettiğini ortaya koyduğu, Gelir Vergisi Kanunu'na 3505 sayılı Kanun'un 18, maddesiyle eklenen ve Gelir Vergisi Kanunu'nun 116. maddesinin birinci fıkrasında yer alan temel ve hayat standardı göstergelerini dört kat artıran ikinci, üçüncü, dördüncü ve yedinci fıkralarım yeniden düzenleyen geçici 32. maddesi Anayasa Mahkemesi'nce iptal edilmiş ise de; anılan birinci fıkra hükmünde yer alan temel gösterge ve hayat standardı gösterge tutarları 30.12.1989 tarihli ve 20388 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 27.12.1989 tarihli ve 3595 numaralı 1990 mali yılı Bütçe Kanunu île yeniden belirlenmiş ve bu yeni düzenleme ile de 28.12.1988 tarihli ve 88/13642 sayılı kararnamenin eki karar ile geçici 32. maddesine göre kabul edilen ve 1988 takvim yılında elde edilen kazançlar için uygulanacak olan temel gösterge ve hayat standardı göstergeleri aynen benimsenerek kabul edildiğinden 1988 takvim yılı için uygulanacak hayat standardı esasında 1988/ 13642 sayılı kararname ile belirlenen ve iptalinden sonra 1990 mali yılı Bütçe Kanunu ile aynen benimsenen Temel ve Hayat Standardı göstergeleri ile 3505 sayılı Kanun'un 34/6. maddesiyle kaldırılan Gelir Vergisi Kanunu'nun mükerrer 116. maddesinin 2. fıkrasında, mükelleflerin kendilerine, eşlerine, çocuklarına ve bakmakla mükellef bulundukları diğer kişilere ait olup yıllık beyannamede yer almayan gelirlerinin bulunması halinde hayat standardı esasına göre yapılan tarhiyat düzeltme yolu ile terkin edilir şeklinde yer alan hükmün gözönünde bulundurulması zorunlu olduğu, bu durumda yukarıdaki açıklananlar karşısında davacı adına inşaat ve taahhüt işi sebebiyle hayat standardı esasından hareketle vergi tarh ve tahakkuk ettirilmesi mümkün bulunmamakta, serbest meslek faaliyeti ile ilgili olarak tarhiyatın, bu meslek erbabı için tespit edilen temel gösterge tutarından bu yılda elde edilmiş ücret gelirlerinin tenzili sonucu (5.000.00 4.632.745) = 367.255 lira olarak bulunan matrah üzerinde yapılması gerektiği gerekçesiyle kısmen kabul eden Vergi Mahkemesi kararının; temel göstergelerin her kazanç için ayrı ayrı, hayat standardının bir defa uygulanacağı ileri sürülerek bozulması isteminin reddine oybirliğiyle karar verildi.