Danıştay Üçüncü Daire

Örtülü kazanç dağıtılması suretiyle vergi kaybına neden olunması, kasten vergi ziyaına sebebiyet verilmesi olarak kabul edilir. 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 2365 sayılı Kanun'un 68. maddesiyle değişik 344. maddesinin 9. bendinde yer alan hükmünde kasten vergi ziyaına sebebiyet verilmesi kaçakçılık cezası kesilmesini gerekli kılan bir hal olarak kabul edilmiştir. Olayda, davacı kurumun örtülü kazanç dağıtmak suretiyle vergi kaybına sebebiyet verdiği tesbit edildiğinden kasten vergi ziyaına sebebiyet verdiği anlaşılmıştır. Bu durumda, olaya kaçakçılık cezası uygulanmasında kanuna aykırılık bulunmadığından Vergi Mahkemesi'nce kaçakçılık cezasını kusur cezasına çevirmesinde yasal isabet görülmemiştir. Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulüne Vergi Mahkemesi kararının temyize konu olan alacak reeskontu ile ilgili matrah farkından doğan vergi ve kesilen kaçakçılık cezasına ilişkin hüküm fıkralarının bozulmasına karar verildi.