Danıştay Dördüncü Daire

Merkez Bankası Mensupları Sosyal Yardım Sandığı Vakfının üyelerine verdiği kredilerden elde edilen faizin vergilendirilmesi gerekir. Uyuşmazlığın konuşu T.C. Merkez Bankası Mensupları Sosyal Yardım Sandığı Vakfının üyelerine verdiği kredilerden elde ettiği faiz gelirlerinin vergiye tabi olup olmayacağı hususunun saptanmasına ilişkindir. 5422 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu'nun iktisadi kamu müesseselerini tanımlayan 4. maddesinde Devlete, özel idarelere, belediyelere ve diğer kamu idarelerine ve müesseselerine ait ve tabi olup faaliyetleri devamlı bulunan ve birinci maddenin (A) ve (B) işaretli bentleri haricinde kalan ticari, sınai ve zirai işletmelerin iktisadi kamu müesseseleri olduğu, bunların kazanç gayesi gütmemeleri, faaliyetin Kanunla tevdi edilmiş görevler arasında bulunması, tüzel kişiliklerinin olmaması, müstakil muhasebeleri ve kendilerine tahsis edilmiş sermayelerinin veya işyerlerinin bulunmamasının mükellefiyetlerine tesir edemeyeceği, 5. maddede de, dernek ve vakıflara ait veya bağlı olup, 4. maddede yazılı şartları haiz bulunan işletmelerin dernek ve vakıfların iktisadi işletmeleri olduğu belirtilmiştir. iktisadi işletmenin, ihtiyacı karşılamak ve aynı zamanda gelir sağlamak maksadıyla faaliyet gösteren mal veya hizmet şeklinde iktisadi kıymet istihsal eden işletmeler olarak tanımlanması karşısında, Davacı vakfın üyelerine açtığı kredi karşılığında faiz tahakkuk ettirilip tahsil ettiğinde uyuşmazlık bulunmaması nedeniyle anılan faaliyetin, iktisadi işletme olarak yürütüldüğü sonucuna varılmaktadır. 5422 sayılı Kanun'un muaflıklar ile ilgili 7. maddesinin 5 numaralı bendinde kamu idare ve müesseseleri tarafından içtimai maksatlarla işletilen müesseselerin açıklandığı, 7. bendinde, 3, 4, 5 ve 6. bentlerde yazılı müesseselerden dernek veya vakıflara ait olup, mezkur bentlerde belirtilen maksat ve gayelerle işletildikleri ilgili Bakanların mütalaası alınmak suretiyle Maliyle Bakanlığı'nca kabul edilenlerin kurumlar vergisinden muaf olduğu ifade edilmiştir. Sözkonusu faaliyetin içtimai maksatlarla yürütüldüğünün kabulüne de olanak yoktur. Çünkü davacı vakıf yalnızca kendi üyelerinin kredi ihtiyacım karşılamakta rehin ve yardım sandıkları gibi toplumsal bir amaç gütmemektedir. Ayrıca Yasada öngörülen 'ilgili bakanların mütalaası alınmak suretiyle Maliyle Bakanlığı'nca kabul edilmesi' koşulu da gerçekleşmediğinden, vakfın faaliyetinin kurumlar vergisinden muaf olduğunun kabulü bu sebeple de mümkün bulunmamaktadır. Bu nedenle vakfın açtığı kredi karşılığında üyelerinden tahsil ettiği faiz, vergi dışı bırakılamayacağından Vergi Mahkemesi kararının bozulmasına oybirliğiyle karar verildi.