Danıştay Üçüncü Daire

Satışlarının tamamı fatura nizamına ilişkin hükümlere uygun ve karşıt incelemeye müsait faturalarla yapılan mükelleflerin gayrisafi kazançlarındaki düşüklük açıklanmış sayılır ve bu mükellefler hakkında ortalama kar haddi esasına göre tarhiyat yapılmasına yasal olanak yoktur. 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun 111. maddesine göre, mükellefler adına vergi salınabilmesi, beyan edilen gayrisafi kazançta görülen düşüklük sebeplerinin izah edilmemesi ya da bu konudaki izahatın yeterli görülmemesi ile mümkündür. Satışlarının tamamının 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun fatura nizamına ilişki hükümlerine uygun ve karşıt incelemeye müsait faturalarla yapan mükellefler gayri safi kazançlarındaki düşüklüğü izah etmiş sayılacaklarından, bu mükellefler hakkında ortalama kar haddi esasına göre tarhiyat yapılmasına yasal olanak yoktur. Bu durum karşısında ihtilaflı dönemde satışlarının tamamım faturalı olarak gelir ve kurumlar vergisi mükelleflerine yaptığım iddia eden davacının düzenlediği satış faturalarının 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun fatura nizamına ilişkin hükümlerine uygun ve karşıt incelemeye elverişli olup olmadığının incelenmesi ve bunun sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken Vergi Mahkemesi'nce satışların faturalı olmasının ortalama kar haddi esasına göre tarhiyat yapılmasına engel teşkil etmeyeceği gerekçesiyle davanın reddi yolunda verilen kararda isabet görülmemiştir. Açıklanan sebeple, temyiz isteminin kabulü ile yukarıda belirtilen hususların tespitinden sonra yeniden karar verilmek üzere Vergi Mahkemesi kararının bozulmasına oybirliğiyle karar verildi.