Danıştay Üçüncü Daire 

Gerçek usulde vergilendirilmekte iken işini bırakıp aradan uzun bir zaman geçtikten sonra başka bir iş yerinde yeniden işe başlayan mükellefin gerçek usulde vergilendirilmesi gerektiği yolunda bir tespit yapılmadan, önceki mükellefiyet şekli sebep gösterilerek gerçek usulde vergilendirilmesinde isabet bulunmamaktadır. TelevizyonRadyo tamircisi olarak yeniden 10.11.1988 tarihinde işe başlayan davacının mükellefiyetinin gerçek usulde tesciline ilişkin işlemin iptali istemiyle açtığı davayı, 193 sayılı Kanun’un 50. maddesinin son fıkrasında, götürülük şartlarım kaybetmek suretiyle veya kendi talepleri üzerine gerçek usulde teklif edilecek olanların aynı ise devam ettikleri müddetçe bu usulden dönülmeyeceği hükme bağlanmış olduğu, dava dosyasının incelenmesinden ise; öteden beri gerçek usulde vergilendirilen mükellefin 19.6.1986 tarihinden işyerini devretmek suretiyle işini bıraktığı, aradan uzun bir süre geçtikten sonra 10.11.1988 tarihinde başka bir işyerinde yeniden işe başladığı anlaşılmış olup, mükellefin gerçek usulde vergilendirilmesi gerektiği yolunda vergi idaresinde bir tespit yapılmadan sadece önceki mükellefiyet tesis edilmesinde hukuken isabet olmadığı, mükellefiyet şeklinin yeni başlanılan işin koşullarına göre değerlendirilmesi icabettiği gerekçesi ile kabul ederek gerçek usulde tesis edilen mükellefiyet tesisine ilişkin işlemin iptaline karar veren Vergi Mahkemesi kararının; yapılan işin eski işin devamı niteliğinde olduğu ve Gelir Vergisi Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca eski mükellefiyet şeklinin devam etmesi gerektiği ileri sürülerek bozulması isteminin reddine oybirliğiyle karar verildi.