|
|
Dairesi
inşaat taahhüt işinde katma değer vergisi matrahım, geçici hakediş raporunda belirtilen hakediş miktarının oluşturduğu;
|
|
|
Karar No
1990/2732
|
|
|
Esas No
1989/1730
|
|
|
Karar Tarihi
21-01-1990
|
|
|
Danıştay Yedinci Daire
1. inşaat taahhüt işinde katma değer vergisi matrahım, geçici hakediş raporunda belirtilen hakediş miktarının oluşturduğu; 2. Beyannamenin, geçici hakediş raporunun ihale makamınca onaylandığı tarihte verileceği hk. Uyuşmazlık, ihale suretiyle yapılan inşaat işlerinde, inşaatın tamamlanan kısmı için tahsil olunan istihkaklar dolayısıyla katma değer vergisi matrahı olarak ihale makamınca düzenlenen geçici hakediş raporunda, hakediş bedeli olarak gösterilen miktarın mı; yoksa sözü edilen hakediş bedelinden ihale makamınca yapılan ve kesin hesapta dikkate alınmak üzere tevkif edilen. kesinti miktarı mahsup olunduktan sonra kalan miktarın mı esas alınacağı ve beyannamenin geçici hakediş raporlarının düzenlendiği tarihte mi, ihale makamınca onaylandığı tarihte mi verileceği hususlarına ilişkindir. 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu’nun 20. maddesinde: ’teslim ve hizmet işletmelerinde matrah ve bu işlemlerin karışlığını teşkil eden bedeldir. Bedel deyimi, malı teslim alan veya kendisine hizmet yapılan ve yahut bunlar adına hareket edenlerden bu işlemler karşılığında her ne suretle olursa olsun alınan veya bunlarca borçlanılan para, mal ve diğer suretlerde sağlanan ve para ile teslim edilebilen menfaat, hizmet ve değerler toplamım ifade eder’ denilmiştir. Olayda; müteahhitlik yapan yükümlü şirketçe, geçici hakediş raporlarına göre alınan hakedişlerin, ihale makamınca hesaplandığı ve bu hesaplama sırasında, ihale makamı ile yükümlü şirket arasında düzenlenen sözleşme hükümlerine göre yükümlü firmanın üstlendiği inşaat işinin tamamlanan kısımlarına ilişkin olarak yapılan ödemelerden, işin bitiminde yapılacak kesin hesapta dikkate alınmak üzere belli oranda kesinti yapıldığı, kalan miktar üzerinden katma değer vergisi hesaplanarak yükümlü şirkete hakediş bedeli ile birlikte ödendiği, sözü edilen hakediş raporunun yükümlü şirket tarafından da uygun görülerek kabul edildiği dosyanın incelenmesinden anlaşılmaktadır. Bu durum da, hesaplanacak katma değer vergisi matrahım yukarda açıklanan hüküm uyarınca yükümlü şirketin yapmış olduğu işin karşılığım teşkil eden bedel oluşturacağından, yapılacak ödemedeki vergi matrahı geçici hakediş raporunda belirtilen, hakediş miktarıdır. Bu nedenle; sözü edilen hakediş miktarından ihale makamınca yapılan kesintinin, vergi matrahından çıkarılması kanunen mümkün olmadığından, Vergi Mahkemesi karannın bu yöne ilişkin kısmında isabetsizlik yoktur. Geçici hakediş raporlarına göre hesaplanan katma değer vergisinin hakediş raporunun düzenlendiği tarihte mi, yoksa ihale makamınca onaylandığı tarihte mi, beyan edilmesi gerektiği hususuna gelince; Yapılan incelemede, hakediş raporlarının düzenlendiği tarihlerin esas alınması suretiyle indirilebilecek katma değer vergilerinin hesaplanması yoluna gidilerek, vergilendirme dönemleri itibariyle de matrah farkı saptandığı dosyanın incelenmesinden anlaşılmaktadır. Geçici hakediş raporları ancak onaylandıktan sonra kesinlik kazanacağından, beyannamelerin onaydan sonra verilmesi gerekeceği tabiidir. Vergilendirme dönemlerini ve matrahı etkileyici nitelikte olan bu hususa yönelik iddianın mahkemece gözönüne alınmayarak, iddianın ’dava konusu tarhiyatı kusurlandıracak nitelikte görülmediği’ şeklinde karşılanması yerinde değildir. Diğer taraftan vergilendirmeyi doğuran maddi olayın niteliği itibariyle yükümlü şirketin bu olayda kasten vergi ziyaına sebebiyet vermek amacıyla hareket ettiğinin kabulüne olanak bulunmadığından kaçakçılık cezasının kusura çevrilmesi suretiyle tadilen onanması gerektiği cihetle mahkemenin bu yöne ilişkin kararında da isabet görülmemiştir. Açıklanan nedenlerle, katma değer vergisi matrahına ilişkin temyiz isteminin reddine, katma değer vergisinin beyan tarihi ile kesilen kaçakçılık cezasına yönelik temyiz isteminin ise kabulüyle, yukarıdaki belirtilen gerekçeler doğrultusunda bir karar verilmek üzere mahkeme karannın bozulmasına, vergi aslı yönünden oybirliği, ceza yönünden ise oyçokluğuyla karar verildi.
|
|