Danıştay Üçüncü Daire

Ortalama kar haddi esasına göre yapılacak tarhiyatlarda, toptan satışlarla faturalı satışlara ait maliyetin, toplam maliyetten indirilmesi gerekir. Dosyanın incelenmesinden, davacının yumurta ve civciv olarak işletmesine giren piliçleri kesilecek duruma gelinceye kadar besleyip burada yaptığı giderleri imalat gideri olarak gösterdiği, bu aşamadan sonra kesimi yapılan piliçlerin satış yerine sevk edildiği, satış yeri içinde ayrı bir işletme defteri tutularak buradaki giderlerin genel gider olarak deftere kaydedildiği, gelir vergisi beyannamesindeki ortalama kar hadleri bildirim föyünde de davacı tarafından dönem içinde perakende satılan emtia madde ve malzemenin maliyet bedelinin 87.413.615 lira, her türlü imal giderinin 8.796.039 lira olarak gösterildiği, Vergi Dairesi Müdürlüğü'nce perakende satılan emtia maliyet bedeli toplam 96.209.654 liraya %23 ortalama kar haddi nisbeti uygulanmak suretiyle gayrisafi kazancın 22.128.220 lira olarak tespit edildiği, bu miktarın beyan edilen 11.473.881 lira ila mukayesesi sonucu gayrisafi kazançta 10.654,339 lira düşüklük bulunduğu ve bu konudaki mükellef izahı yeterli görülmeyerek fark üzerinden kusur cezalı tarhiyat yapıldığı anlaşılmış bulunmaktadır. Mükellef tarafından, ortalama kar haddi bildirim föyünün her türlü imal giderleri kısmında 8.796.039 lira genel gider yazılmış olup, mahkemece yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucu düzenlenen raporda da defter ve belgelerin incelenmesi sonucu 8.796.039 lira genel gider tespit edilerek toptan satışlar nazara alınmaksızın perakende satış maliyet bedelinin 80.869.063 lira olduğu belirtildiği halde perakende satılan emtia maliyet bedeli 96.209.654 lira kabul edilerek işlem yapılmasında isabet görülmemiştir. Nitekim, dosyada mevcut ortalama kar haddi bildirim föyünde perakende satılan madde ve malzemenin maliyet bedeli 87.413.615 lira perakende satış tutarı 107.683.535 lira gayrisafi kazanç ise 20.269.920 lira olarak beyan edilmiş, bilahare maliyet bedeline 8.769.039 lira imal gideri ilave edilmek suretiyle maliyet bedeli 96.209.654 lira gayrisafi kazanç ise 11.473.881 lira olarak gösterilmiş ve bilirkişi tarafından da perakende satılan emtia maliyet bedeli 80.869.063 lira olarak tespit edilmiş olduğu halde, maliyet bedeli 96.209.654 lira beyan edilen gayrisafi kazanç ise 11.473.881 lira kabul edilerek ve mukayesenin bu miktar esas alınarak yapılmasının nedeni anlaşılamamıştır. Diğer taraftan, dava dilekçesi eki listeden davacının yapmış olduğu satışların 43.692.226 liralık kısminin toptan ve faturalı olarak yapıldığı anlaşılmış olup, düzenlenen faturaların 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun fatura nizamına ilişkin hükümlerine uygun ve karşıt incelemeye müsait olması halinde gayrisafi kazançtaki düşüklük izah edilmiş sayılacağından bu konuda da herhangi bir araştırma ve inceleme yapılmadan karar verilmesinde isabet görülmemiştir. Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulü ile Vergi Mahkemesi kararının bozulmasına oybirliğiyle karar verildi.