Danıştay Üçüncü Daire 

 Ana depodan 1000 kg. olarak alınan akaryakıtın tüketiciye 993,5 kg. olarak intikal ettiği sabit bulunduğundan, toplam satış hasılatının hesaplanmasında, 993,5 kg. akaryakıt satışının esas alınması gerekir 16.3.1979 gün ve 16580 sayılı Resmi Gazete'nin mükerrer sayısında yayımlanan 7/17298 sayılı Bakanlar Kurulu Kararının "Genel Fire" başlıklı 3.10.7 maddesinde, akaryakıtın sağlanmasından tüketiciye satışına kadarki evrelerde; akaryakıt dağıtımı kuruluş ve ortaklarının genel fireden perakende satıcılara verecekleri fire payının Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı'nca saptanacağı, 10. maddesinde de; Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığının bu kararla ilgili yetkilerini Petrol işleri Genel Müdürlüğü aracılığı ile yürüteceği belirtilmiş, 19.12.1983 gün ve 18256 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 83/7508 sayılı Bakanlar Kurulu Kararının 9 ve 18. maddeleri ile de; 7/17298 sayılı Kararnamenin 3.10.7 ve 10. maddelerindeki hükümlere aynen yer verilmiştir. Petrol işleri Genel Müdürlüğüsün dosyada örneği bulunan 18.7.1986 gün ve 1476 sayılı yazısında, akaryakıtın rafinerilerden alınıp tüketiciye satılmasında fiziki özelliğinden dolayı fire meydana geldiği, bu fire nisbetinin bütün tüketim merkezlerinde farklılık arzettiği, her tüketim merkezi için farklılık arzeden fire nisbetinin miktar olarak tesbiti ve bayilere aynen verilmesi mümkün olmadığından memleketin her yerinde geçerli olmak üzere tesbit olunan belirli bir meblağın fire karşılığı olarak fiyat cetvellerine dahil edildiği ve halen uygulanan ve izmit Gümrükler Ana depo satış fiyatının belirli bir yüzdesini teşkil eden bayilere ait fire payları ürün cinslerine göre belirtildikten sonra bayilere verilen bu fire paylarının kar olarak mütalaa edilmemesi, alım ile satım arasındaki gerçek fire payının tesbitinde bir unsur olarak değerlendirilmesi gerektiği, örneğin ana depodan 1000 kg. olarak alınan benzinin tüketiciye 993,5 kg. olarak satılması halinde normal fire sınırları içinde kaldığının kabul edilip herhangi bir şekilde sorumlu tutulmamaları gerektiği açıklanmış bulunmaktadır. Bu durumda akaryakıt satışlarında çeşitli fire miktarının Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı tesbite yetkili bulunduğuna, alınan kararları da Petrol işleri Genel Müdürlüğü uygulayacağına göre, dönem sonunda ortaya çıkan fiili fireden kaynaklanan envanter noksanlığının Bakanlığın tesbit ettiği fire miktarlarına göre değerlendirilmesi gerekirken hasılatın hesabında fire dikkate alınmaksızın yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucu düzenlenen rapora göre tarhiyatın tadili yolunda verilen Mahkeme kararında isabet görülmemiştir. Açıklanan nedenlerle mükellef temyiz isteminin kabulü ile yukarıda belirtilen esaslara göre yeniden bir bilirkişi incelemesi yaptırılmak suretiyle karar verilmek üzere Vergi Mahkemesi kararının bozulmasına, Vergi Dairesi Müdürlüğü temyiz isteminin ise reddine oybirliğiyle karar verildi.