Danıştay Dördüncü Daire

Götürü gider usulüne tabi ve beyanname vermeyen zirai gelir vergisi mükellefinin gerçek giderini hasılattan indirmesine olanak yoktur. Uyuşmazlık, mükellef adına 1984 takvim yılı D.S.İ. Bölge Müdürlüğünden alınan bilgiler ve asgari zirai kazanç ölçüleri esas alınmak suretiyle saptanan matraha göre salınan gelir vergisi ile kesilen ağır kusur ve usulsüzlük cezasına karşı açılan davayı, mahallinde yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucu hesaplanan gayrisafi hasılattan mükellef tarafından ödendiği bildirilen kira gelirinin tenzilinden sonra %70 götürü gider uygulanmak suretiyle bulunan safi gelire göre tarhiyat yapılması gerektiği gerekçesi ile kısmen kabul eden Vergi Mahkemesi kararının taraflarca bozulması istemine ilişkindir. Davacı 3505 sayılı Kanun’un geçici 1. maddesinden yararlanmak için başvurmuş ise de, ilk tarhedilen ve ihtilaflı hale getirilen vergi miktarı 678.478 lira olduğundan 3505 sayılı Kanun’un geçici 1. maddesinden yararlanması olanaksızdır. Zirai kazancın tespitinde nazara alınan Bakanlar Kurulu kararının, Antalya Bölgesinde geçerli ortalama randıman ve ortalama satış fiyatı ölçülerine ilişkin kısmı açılan dava sonunda Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulu kararı ile iptal edilmiş ise de, bu karara karşı yapılan başvuru üzerine anılan kurulun kararı ile düzeltme işlemi istemi kabul edilerek davanın reddine karar verildiğinden mükellefin aksi yoldaki iddiasında da isabet görülmemiştir. 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun 54. maddesinde, götürü gider usulünde safi zirai kazancın mükellefin beyan edeceği hasılattan götürü olarak hesaplanan gider tutarının indirilmesini suretiyle tespit olunacağı açıklandıktan sonra ikinci fıkranın 1 numaralı bendinde; Götürü giderin Vergi Usul Kanunu’nun 45. maddesinde yer alan götür gider emsallerinin mükellefçe beyan edilen hasılata uygulanması suretiyle tespit olunacağı, aynı maddenin beşinci fıkrasında ise; tevsik edilmek ve beyannamede gösterilmek şartıyla, zirai faaliyette kullanılan arazi ve binalarla ilgili kiralar, aynı vergi resim ve harçlarla, işletme için alınan ve işletmeye harcanan borç paraların faizlerinin hasılattan ayrıca ve gerçek miktarları üzerinden indirileceği hükme bağlanmıştır. Gerçek giderlerin hasılattan tenzili madde metninde açıkça gösterildiği gibi, tevsik edilmek ve beyannamede gösterilmiş olmak şartına bağlandığına göre, maddede yer alan gerçek giderlerin tanzilinin ancak beyanname veren mükellefler hakkında uygulanması mümkün bulunmaktadır. Bu durumda beyanname vermeyen zirai gelir erbabının maddede sayılan gerçek giderlerinin matrahın tespiti sırasında gözönünde tutulmasına olanak yoktur. Açıklanan sebeplerle; Vergi Dairesi Müdürlüğü temyiz talebinin kısmen kabulü île Vergi Mahkemesi kararının 2.400.000 Ira kira gelirinin matrahtan tenziline ilişkin kısminin bozulmasına, 2577 sayılı idari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinin 2. bendi uyarıca davanın bu kısminin reddine, mahkeme kararının diğer hususlarına yönelik temyiz istemlerinin reddi ile kararın bu kısımlarının onanmasına oybirliğiyle karar verildi.