TEBLİĞLERE AİT HÜKÜMLER Danıştay Dördüncü Daire 

Tebliğin posta yerine memur eliyle yapılması mümkündür. Uyuşmazlık, yükümlü adına re'sen tarh olunan cezalı vergilere ilişkin ihbarnamelerin tebliğinin yasal olup olmadığının tesbitine yöneliktir. 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun 93. maddesinde, tahakkuk fişinden gayri, vergilendirme ile ilgili olup, hüküm ifade eden bilumum vesikaların ve yazıların adresleri bilinen gerçek ve tüzel kişilere posta vasıtasıyla ilmühaberli taahhütlü olarak, adresleri bilinmeyenlere ilan yolu ile tebliğ edileceği kural olarak belirtildikten sonra aynı Kanun'un 107. maddesinde ise, Maliye Bakanlığının tebliğleri posta yerine memur vasıtasıyla da yaptırtmaya yetkili olduğu hükmü getirilmiştir. Yine aynı Kanun'un "Tebliğ Yapılacak Kimseler" başlıklı 94. maddesine 2365 sayılı Kanunla eklenen fıkrasında ise, tebliğin kendisine tebligat yapılacak kimsenin bulunmaması halinde ikametgah adresinde bulunanlardan veya işyerlerinde memur ya da müstahdemlerden birine yapılmasının caiz olduğu hükmüne yer verilmiştir. Olayda uyuşmazlık konusu cezalı tarhiyata ait ihbarnamelerin, yükümlünün eşine dairede tebliğ edildiği ileri sürülmekle beraber bu iddia kanıtlanamadığı gibi, dosyada bulunan tebliğ alındısının incelenmesiyle de, alındı belgesinde yükümlünün ikametgah adresinin yazılı olduğu ancak tebliğin dairede yapıldığına dair bir şerh bulunmadığı anlaşıldığından ve vergi dairesince de tebliğin memur vasıtasıyla ikametgah adresinde yapıldığı belirtildiğinden tebliğin anılan yasa hükümlerine uygun olarak yapıldığının kabulü zorunludur. Bu tebliğe göre ise yasada öngörülen süreden sonra açılan davayı süre aşımından reddeden Vergi Mahkemesi kararında yasal isabetsizlik görülmemiştir. Açıklanan nedenlerle yükümlü temyiz isteminin reddine, oybirliğiyle karar verildi.