Danıştay Üçüncü Daire

1. Yetkisiz vergi dairesine süresinde verilen beyannamenin, yetkili vergi dairesine yasal süresi geçtikten sonra intikal etmesi halinde, beyanname süresinde verilmiş kabul edilmediğinden 1. derece usulsüzlük cezası kesilebilir. / 2. Beyannamenin yasal süreyi izleyen ek 15 günlük süre içerisinde verilmesi halinde, re'sen takdir nedeni doğmayacağından, usulsüzlük cezası iki kat olarak uygulanamaz. 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 352. maddesinin 1. derece usulsüzlüklerle ilgili 1 numaralı fıkrasında vergi harcı ve beyannamelerinin süresinde verilmemiş olması birinci derece usulsüzlük olarak sayılmış, aynı maddenin ilk fıkrasında da usulsüzlük fiilinin re'sen takdiri gerektirmesi halinde bağlı cetvelde yazılı cezaların iki kat olarak kesileceği belirtilmiş, sözü edilen Kanun'un 30. maddesinin 1. fıkrasında ise; vergi beyannamesinin kanuni sürenin sonundan başlayarak 15 gün geçtiği halde verilmemiş olması hali, re'sen takdir nedeni olarak kabul edilmiş, yine aynı Kanun'un 342. maddesinde öngörülen 15 günlük ek süre ile ilgili hüküm 3181 sayılı Kanun'un 1. maddesiyle 1.4.1985 tarihinden itibaren yürürlükten kaldırılmış bulunmaktadır. Dosyanın incelenmesinden de, mükellef şirket tarafından 1986 yılı Ocak ayma ait gelir (stopaj) vergisine ait muhtasar beyanname, şirket merkezinin bulunduğu Vergi Dairesi'ne 18.2.1986 tarihinde verilmekle beraber muhtasar beyannamenin 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun 98. maddesinde belirlenen ödeme veya tahakkukun yapıldığı yerin bağlı olduğu ilgili Vergi Dairesi'ne süresinden sonra 26.2.1986 tarihinde ulaştığı anlaşıldığından beyannamenin süresinde verilmemiş olması nedeniyle 1. derece usulsüzlük cezası kesilmesinde isabetsizlik bulunmamaktadır. Usulsüzlük cezasının iki kat olarak kesilmesine gelince; 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 342. maddesinde beyannamelerin verilmesinde öngörülen 15 günlük ek süre 3181 sayılı Kanunla yürürlükten kaldırılmış ise de, aynı Kanun'un 30. maddesinde vergi beyannamelerinin kanuni sürenin sonundan başlayarak 15 gün geçtiği halde verilmemiş olması halinin, re'sen takdiri gerektireceği belirtildiğinden ve beyannamenin de 15 günlük ek süre içinde ilgili Vergi Dairesi'ne ulaştığı ihtilafsız bulunduğundan re'sen takdir nedeni bulunmayan olayda usulsüzülk cezasının iki kat olarak kesilmesinde isabet görülmemiştir. Açıklanan nedenlerle mükellef temyiz isteminin kabulü ile Vergi Mahkemesi kararının bozulmasına, 2577 sayılı idari Yargılama Usulü Kanunu'nun, 49. maddesinin 2. fıkrası uyarınca davanın 1. derece usulsüzlük cezasına ilişkin kısminin reddine, aşan kısmın iptaline oybirliğiyle karar verildi.