Danıştay Üçüncü Daire

Davacının kanuni defter ve belgelerine intikal ettirilmeyen emtia alım ve satımına ait bilgiler içeren özel el defterleri ile kanuni defter ve belgeleri karşılaştırılmak suretiyle vergi incelemesi yapılabilir. Bu suretle, Özel el defterleri tutarak, bir kısım işlemlerin! yalnızca bu defterlere kaydeden davacının vergi kaçırma kastı ile hareket ettiğinin kabulü gerekir. Kumaş ticareti ile uğraşan davacının 1986 takvim yılı hesaplarının incelenmesi sonucu düzenlenen inceleme raporuna istinaden re'sen salınan gelir vergisi ile kesilen kaçakçılık cezasına karşı açılan davayı: dava dilekçesinde ve savunmaya cevap verme süresi geçtikten ve dosya tesessül ettikten sonra davacı vekili tarafından mahkemelerine verilen dilekçe ile duruşma talep edilmiş ise de, dava dosyasındaki bilgi ve belgelerin karar vermeye yeterli bulunduğu bu nedenle re'sen duruşma yapılmasına gerek görülmediği, öte yandan 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 30. maddesinin 1. fıkrasında; re'sen vergi tarhının, vergi matrahının tamamen veya kısmen defter, kayıt ve belgelere veya kanuni ölçülere dayanılarak tesbitine imkan bulunmayan hallerde takdir komisyonları tarafından takdir edilen veya vergi incelemesi yapmaya yetkili olanlarca düzenlenmiş vergi inceleme raporlarında belirtilen matrah veya matrah kısmı üzerinden verginin tarh edilmesi şeklinde tarif edildiği, olayda, kumaş ticareti ile iştigal eden davacının kendisine ait imalatı bulunmadığı, dokunacak kumaşın ipliğini fason dokumacıya vererek ücret karşılığında dokutturduğu, yoğun ve yaygın vergi denetimi esnasında davacının işyerinden alınan ve kanuni defter ve belgelere intikal ettirilmeyen ticari işletmeye ait emtia alım ve satımına ait bilgileri içeren özel el defteri ile kanuni defter ve belgeler üzerinde karşılıklı olarak yapılan vergi incelemesi sonucunda tanzim edilen vergi inceleme raporunda; davacının fason olarak kumaş dokuttuğu, dokunan bu kumaşlara dokuma ücreti ödemiş olmasına rağmen bir kısmına fatura almadığı gibi kanuni defter ve belgeleme de intikal ettirmediğinin tesbit edildiği, davacının tutmuş olduğu özel el defterinde görülen, fasoncunun adı, soyadı, adresi, dokunan kumaşın cinsi, miktarı ve dokuma için ödenen bedelin davacının beyanı ile tevdi edilerek tutanağa geçirildiği, kanuni defter ve belgelere intikal ettirilmeyen fason olarak dokunan kumaşların bir kısminin haricen satılarak hasılatının kayıtlara intikal ettirilmediği, bu satışların kime ne kadar satıldığının ise yine özel el defterinden belirlenerek davacının beyanı ile teyid edildiği, ayrıca haricen satışlarla ilgili olarak yapılabilecek giderlerin azamisinin tesbit edilerek belirlenen matrahtan tenzil edildiği, davacının ise özel el defteri tutmak suretiyle vergi kaçırma kastı ile hareket ettiğinin kabul edilmesi gerektiği gerekçesiyle reddeden Vergi Mahkemesi kararının; duruşma talebinin yerine getirilmediği gibi defter ve belgeleri üzerinde de bilirkişi incelemesi yaptırılmadığı, özel el defterinin vergi kaçırmak kastı ile tutulmadığı, siparişleri ve sevkiyatı göstermek için tutulduğu, siparişi gerçekleşenlerin faturaya bağlanarak kayıtlara geçirildiği, defterde iadelerin de bulunduğu, inceleme raporunda bunların ayrı ayrı satışmış gibi değerlendirildiği, senet ve banka masraflarının dikkate alınmadığı, satışlarının veresiye çek ve senet karşılığı yapıldığı, vadesinde ödenmeyen çek ve senetler karşılığında yeni senetler alındığı, inceleme elemanınca bunları yeni satışlarmış gibi değerlendirildiği, çok eski yıllara ait olan bu defterde muamele tarihi bulunmadığı, dolayısıyla cari yıla mal edilemiyeceği ortada da mükerrer tarhiyat bulunduğu ileri sürülerek bozulması isteminin reddine oybirliğiyle karar verildi.