Danıştay Dördüncü Daire 

Dünya pazarına mal ve hizmet sunan ve merkezi Japonya'da bulunan şirketin 'irtibat bürosu' adı altında ve Türk parasının Kıymetini Koruma Hakkındaki Kararlara göre ticari faaliyette bulunmamak koşuluyla izin verilen bürolarında yürütülen işlemlerinin, izin koşulları aşılarak yürütüldüğü vergi idaresince saptanmadıkça kurumlar vergisi yönünden mükellefiyet tescili yoluna gidilemez. ihtirazı kayıtla verilen beyanname üzerinden tahakkuk eden vergilere karşı açılan davayı reddeden Vergi Mahkememsi kararı temyiz edilmiştir. Merkezi Japonya'da bulunan ve Dünya pazarına mal ve hizmet sunan kurumun, Ankara'da irtibat bürosu açmasına Türk parasının kıymetini koruma hakkındaki kararlara göre izin verildiği ve Maliye Bakanlığı'nca ticari etkinlikte bulunmamak, giderleri merkez tarafından döviz olarak karşılamak üzere etkinliği uygun görülen büronun, izin koşullarım vergisi uyuşmazlık konuşu yılda yitirmiş olduğuna ilişkin bir tespit yapılmadığı, 1976 yılında düzenlenen bir vergi inceleme raporu ile ticari faaliyet sayılacak etkinliklerde bulunulduğuna dayanılarak ihtilaflı yılda Türkiye'ye yapılan satış bedelleri esas alınmak üzere uyuşmazlık konuşu tarhiyatın uygulandığı anlaşılmaktadır. Geniş kapsamlı ticari organizasyonlarda teknolojik gelişme düzeyine koşut araçlarla iletişim sağlanması ve istihdam edilen personelin nitelikleri, büronun etkinliğinin izin koşulları aşılarak yürütüldüğüne yeterli kanıt olmayacağı gibi merkez adına satış yaptığı, sözleşme imzaladığı, fatura düzenlediği saptanmayan irtibat bürosu adına uygulanan tarhiyatı onayan Vergi Mahkemesi kararında yasaya uygunluk bulunmamıştır. Bu nedenlerle, temyiz isteminin kabulüne ve Vergi Mahkemesi'nin kararının bozulmasına oyçokluğuyla karar verildi.