Danıştay Üçüncü Daire

Grev ve lokavt hali, mücbir sebep olarak kabul edilemez. Olayda davacı şirketin işyerinde uygulanan grev ve lokavt nedeniyle çok zor durumda olduğunu ileri sürerek 1986 yılma ait gelir (stopaj) ve damga vergileri borcu için tecil talebinde bulunduğu, bu talebine yazıyla teminat gösterilmek, % 54 faiz uygulanmak, ilk taksitin Temmuz 1987 ayında başlamak ve hesap edilecek faizleri de taksitlerle alınmak üzere 6 ayda 6 eşit taksitle ödenmek, şartlara riayet edilmediğinde borcun tamamı için takibata devam edilerek teminatın paraya çevrilmesi koşulları ödevli tarafından bir yazı ile kabul edilmek şartıyla tecil edileceğinin bildirildiğini, davacının bu yazıya verdiği cevabi yazı ile diğer şartlar kabul edilmekle beraber 18.3.198718.6.1986 tarihleri arasında grevde geçen süre için faiz alınması kabul edilmediği, idarece önerilen tecil şartlarına göre 30.7.1987 tarihinde ödenecek ilk takside ait tecil faizinin eksik ödenmesi nedeniyle tecil şartlarının ihlal edildiği gerekçesiyle Davacıya kalan borcun gecikme zammı ile birlikte yedi gün içinde ödenmesinin, aksi takdirde teminatın paraya çevrileceğinin tebliğ edildiğinin anlaşıldığı, 6183 sayılı kanunun yukarıda açıklanan 48. maddesinde, tecil şartlarına riayet edilmemesi halinde amme alacağının muaccel olacağı hükme bağlandığından ve olayda da idarece önerilen tecil şartlarına uyulmadığından aynı Kanunun 56. maddesi uyarınca yapılan işlemde kanuna aykırılık görülmediği, diğer taraftan 2822 sayılı Toplu iş Sözleşmesi, Grev ve Lokavt Kanunu'nun 38. maddesinde, greve katılmayan veya katılmaktan vazgeçenlerin işyerinde çalışmalarının hiçbir şekilde engellenemeyeceği çalışan işçilerin ürettiği ürünlere her türlü stokların işveren tarafından işyerinden çıkarılmasına, satılmasına ve işyeri için lüzumlu maddelerin, araç ve gereçlerin işyerine sokulmasına engel olunamayacağının hükme bağlanmış olması karşısında grev ve lokavt halinin 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 13. maddesindeki 'gibi' edatı kapsamı içinde olan mücbir sebeplerden olduğunun kabul edilemeyeceği gerekçesiyle reddeden Vergi Mahkemesi 25.11.1987 gün ve E. 1987/648, K. 1988/598 sayılı kararının ileri sürülerek bozulması isteminin reddine, oybirliğiyle karar verildi.