Danıştay Dördüncü Daire 

Yükümlü şirketin yurt çapında pazarlama yaptığı hesap makinalarının satışı için görevlendirdiği satış elemanlarına yapılan ödeme serbest meslek ödemesi olarak kabul edileceğinden ücret olarak nitelendirilmek suretiyle vergilendirilmesi mümkün değildir. Uyuşmazlık, yükümlü şirketin mallarının satışı için görevlendirildiği satış elemanlarına yaptığı ödemelerin serbest meslek ödemesi mi yoksa ücret ödemesi mi olduğu hususunun saptanmasına ilişkindir. Olayda yükümlü şirketin yurt çapında pazarlamasını yaptığı hesap makinalarının satışı ile ilgili olarak elemanlarına yaptığı ödemeleri satış komisyoncusuna yaptığı serbest meslek ödemesi kabul ederek gelir vergisi tevkifatına tabi tuttuğu, bu kişilerin de kendilerim gerçek usulde gelir vergisi mükellefi olarak vergi dairesine kaydettirdiği ve gelirlerini yıllık beyanname ile bildirerek vergilerini ödedikleri dosyanın incelenmesinden anlaşılmıştır. Yine dosyadaki serbest meslek ödeme listelerinden serbest meslek tevkitatına tabi tutulan bu kişilerin devamlı olarak kadroya tabi bulunmadıkları dönemler itibariyle çalışan kişilerin değiştiği görülmektedir. Diğer taraftan sözkonusu uygulama Gelir Vergisi Kanunu’nun61. maddesinde tanımlanan ücret kavramı ile de uyuşmamaktadır. Sözü edilen maddeye göre yükümlülük tayin edilirken bir işyerine bağlı olarak çalışılıp çalışamadığı hususunda da belgelendirilmesi gerekir. Kaldı ki, bir işyerine bağlı olmasında zorunluluk olmayan kimselere hizmet karşılığında yapılan ödemeler ücret niteliğinde kabul edilemez. Bu nedenle vergi dairesi temyiz isteminin reddine oybirliğiyle karar verildi.