Danıştay Üçüncü Daire 

GVK'nun 42. maddesinin kendi nam ve hesabına inşaat ve onarım işi yapanlara uygulanması mümkün olmadığından, boş beyanname veren davacı adına hayat standardı esasına dayanılarak tarhiyat yapılmasında kanuna aykırılık yoktur. inşaat müteahhitliği yapan davacının 1986 takvim yılma ilişkin gelir vergisi beyannamesin! boş olarak vermesi üzerine hayat standardı esasına göre salınan gelir vergisi ile kesilen ağır kusur cezasına karşı açılan davayı; Gelir Vergisi Kanunu'nun 42. maddesinin, başkasının nam ve hesabına inşaat ve onarma işi yapan gelir vergisi mükelleflerim kapsadığı; kendi nam ve hesabına anılan işleri yapanlara uygulanamayacağı; bu nedenle boş beyanname veren davacı hakkında aynı Kanun'un mükerrer 116. maddesi uyarınca hayat standardı esasına göre tarh işlemi yapılmasında kanuna aykırılık bulunmadığı; ancak, esas alınan hayat standardı göstergesinden emekli aylıkları düşülerek bakiyesi üzerinden tarhiyat yapılması ve buna göre bulunan matrah 500.000 lirayı aşmadığında ağır kusur cezası yerine kusur cezası kesilmesi gerekeceği gerekçesiyle kısmen kabul ve davanın anılan matrah üzerinden hesaplanacak vergi ve kesilecek kusur cezasına ilişkin kısmım reddeden Vergi Mahkemesi kararının; davacı tarafından, yapmakta bulunduğu inşaatın yıllara sari olduğu; hayat standardı esasına inşaatın bittiği yıl için uygulanmasının mümkün bulunduğu; Vergi Dairesi Müdürlüğü tarafından ise yükümlünün Vergi Dairesi'ne emekli olduğunu kanıtlayıcı herhangi bir belge getirmediği ileri sürülerek bozulması istemlerinin reddine oyçokluğuyla karar verildi.