Danıştay Üçüncü Daire

Defter ve belgelerinde emanet kaydı bulunmayan ancak sene sonu stokunda yer alan fındığın müstahsilden satın alındığının kabul edilmesi gerektiğinden, müstahsil makbuzu düzenlenmemesi sebebiyle özel usulsüzlük cezası kesilmesi yerindedir. Uyuşmazlık, fındık alımsatımı faaliyeti ile iştigal eden davacının fiili envanter sonucu tespit edilen 45.894 kg. fındık için müstahsil makbuzu düzenlenmediğinden bahisle 1985 takvim yılı özel hesap dönemi için kesilen özel usulsüzlük cezasına karşı açılan davayı reddeden Vergi Mahkemesi kararın in temyizen bozulması istemine ilişkindir. 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 235. maddesinde, birinci ve ikinci sınıf tüccarlar ile defter tutmak mecburiyetinden olan çiftçilerin götürü usule tabi veya vergiden muaf çiftçilerden satın aldıkları malların bedelini ödedikleri sırada iki nüsha makbuz tanzim etmeye, bunlardan birini imzalayarak satıcı çiftçiye vermeye ve diğerini ona imzalatarak almaya mecbur oldukları, 2. fıkrasında da, çiftçiden avans üzerine yapılan mübayalarda, makbuzun malın teslimi sırasında verileceği hüküm yeralmış olup aynı Kanun'un 3. maddesinin B bendinde de; vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu bu durumun yemin hariç her türlü delille ispat edilebileceği, iktisadi, ticari olmayan bir durumun iddia olunması halinde ispat külfetinin bunu iddia eden tarata ait olduğu açıklanmıştır. Olayda, fındık alımsatım ve kırımı faaliyeti ile iştigal eden davacının, 10.12.1985 tarihinde yapılan fiili envanter sonucu üreticiden 45.894 kg. fındık almasına karşın müstahsil makbuzu düzenlemediği kendi ifade ve imzası ile düzenlenen tutanakla tespit edilmiş bulunmaktadır. Her ne kadar davacı, anılan miktar fındığın üretici tarafından kendisine emaneten bırakıldığım ve alım işi gerçekleşerek bedelinin ödenmesi üzerine Ocak ve Şubat 1985 tarihlerinde müstahsil makbuzu düzenlediğini iddia etmekte ise de, fındık alımsatım ve kırımı faaliyeti ile uğraşan bir vergi mükellefinin stoklarında tespit edilen fındığın ticari amaçla alınmış olması ve bedelinin alım tarihinde satıcıya ödenmiş bulunması normal ve mutad olduğundan bu durumun aksinin, davacı tarafından kanunen geçerli belgelerle kanıtlanması gerekmektedir. Davacı, anılan fındığın emanet olduğuna dair yasal defterlerde herhangi bir kayıt nizamına yer vermediği gibi, ödemenin müstahsil makbuzunun düzenlendiği tarihte yapıldığına dair herhangi bir belge de ibraz edememiştir. Bu nedenle dava konusu özel usulsüzlük cezası kesme işleminde ve bu işleme karşı açılan davanın reddine dair temyize konu Vergi Mahkemesi kararında herhangi bir isabetsizlik bulunmadığından, temyiz isteminin reddine ve kararın onanmasına oybirliğiyle karar verildi.