Danıştay Dördüncü Daire 

 Süresinde mükellefin işyerindeki müstahdemi veya adamına yapılan tebliğin; bu kişinin mükellefle ilgisi bulunmadığından bahisle geçersiz sayılabilmesi için ilişiksizliğin, inandırıcı belgelerle ispatı gerekir. 2801 sayılı Kanunun dördüncü maddesinin ikinci fıkrasına göre taksitlendirilen vergi borçlarım öngörülen altı taksitte ödeyen ancak, taksitlendirme hesabında hata yapıldığı anlaşıldığından bakiye vergilerle cezaların da istenmesi yoluna başvurularak mükellef adına düzenlenen ödeme emrine karşı açılan davayı; ödeme emrinin 27.5.1987 tarihinde tebliğ edilmesine karşılık davanın yedi günlük sürenin geçirilmesinden sonra ve 12.6.1987 tarihinde açıldığından bahisle süre aşımı noktasından reddeden vergi mahkemesi kararının; ödeme emrinin çalışmakta iken yanından ayrılan işçisine tebliğ edildiği, davanın ise ıttıla tarihine göre süresinde açıldığı ileri sürülerek bozulması talebine ilişkindir. Anayasa ve 2577 sayılı Yasadan dolayı dava açma süresi, dava konusu yapılacak işlemlerin yazılı bildirim tarihinden başlamaktadır. Olayda, ödeme emrinin tebliğ edildiği 27.5.1987 tarihinde tebligatı alan kişinin gerçekten işten ayrılan müstahdem olduğu, bu konuda güven verici belge ile kanıtlanmadığı gibi ileri sürülen diğer iddialar da bozulması istenen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir. Bu nedenle, temyiz talebinin reddine, oybirliği ile karar verildi.