Danıştay Üçüncü Daire 

Nihaî tüketici olan kişi ve kuruluşlara yapılan satışlarda yalnızca adsoyad veya unvan belirtilecek olup, müşterinin açık adresi, bağlı olduğu vergi dairesi ve hesap numarasının yazılması zorunluluğu yoktur.

«... Vergi Usul Kanunu’nun 230. maddesinde faturada en az bulunması gereken hususların beş bent halinde düzenlendiği, sözü edilen maddenin üçüncü bendinde, müşterinin adı, ticaret unvanı, adresi, varsa vergi dairesi ve hesap numarasının bulunacağının belirtildiği, ancak mükerrer 257. maddesinin Maliye Bakanlığı’na verdiği yetkiye dayanılarak 31.3.1984 gün ve 18358 sayılı Resmî Gazete’de yayınlanan 157 nolu tebliğde, satışların tamamı nihaî tüketiciye olan kişi ve kuruluşlarca faturalarında sadece ad ve soyadı veya ünvanının belirtilebileceği, müşterinin açık adresi, bağlı olduğu vergi dairesi ve hesap numarasının yazılması zorunluluğunun kaldırıldığı, olayda, müşterinin lokantada yemek yiyen gerçek kişi veya tüzel kişi temsilcileri de olsa, satışı yapılan veya malzemenin aynen veya işlendikten sonra satışım yapan kimse durumunda olmayıp, nihaî tüketici oldukları, bu durumda tebliğe aykırı olmayan ve herbiri anonim şirket veya adresleri her zaman bulunabilecek müesseseler adına düzenlenen ve açık adresi bulunmaması dışında bu belgeleri geçersiz kılacak başkaca bir tesbit olmadığından kesilen cezada isabet görülmediği gerekçesiyle kabul eden vergi mahkemesi kararının yerinde olduğuna oybirliğiyle karar verildi.»