Danıştay Üçüncü Daire
Muayene ettiği bazı hastaları için, serbest meslek makbuzu düzenlemediği tesbit edilen mükellefe Özel Usulsüzlük cezası kesilmesinde yasaya aykırılık bulunmamaktadır. 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 2365 sayılı Kanun'un 39. maddesiyle değişik 236. maddesinde; serbest meslek erbabının, mesleki faaliyetlerine ilişkin her türlü tahsilatı için iki nüsha serbest meslek makbuzu tanzim etmek ve bir nüshasını müşteriye vermek, müşterinin de bu makbuzu istemek ve almak mecburiyetinde olduğu hükme bağlanmış, aynı kanunun 77 nci maddesiyle değişik olay tarihinde yürürlükte olan 353 üncü maddesinin linçi bendinde; 232, 234, 235, ve 236 ncı maddeler gereğince verilmesi ve alınması icaben fatura, gider pusulası ve müstahsil makbuzu ile serbest meslek makbuzunu vermeyen ve almayanlardan herbirine, her fatura gider pusulası, müstahsil makbuzu ve serbest makbuzu için beş yüz liradan (Çiftçilere elli liradan) aşağı olmamak üzere bu vesikalara yazılması gereken meblağın yüzde üçü (Çiftçiler için yüzde biri) nisbetinde usulsüzlük cezası kesileceği hükmü yer almıştır. . Yükümlünün ilgili dönemde ücretli olarak muayene ettiğini kabul ettiği hasta sayısından defterinde kayıtlı muayene sayışı düşüldükten sonra kalan miktarda muayene için serbest meslek makbuzu düzenlemediği ortaya çıktığından ve buna ilişkin inceleme tutanağım ihtirazı kayıt koymadan imzaladığı bilindiğinden, bu suretle kayıt dışı kaldığı anlaşılan muayene sayışı üzerinden özel usulsüzlük cezası kesilmesinde yasaya aykırılık bulunmamaktadır. Bu bakımdan, Vergi Mahkemesince, yükümlünün inceleme tutanağında muayene ettiğini kabul ettiği hasta sayışma göre kayıtdışı kaldığı ve serbest meslek makbuzu düzenlenmediği saptanan muayene sayışma karşın sadece muayene kartlarında kayıtlı hasta sayışma göre kayıt dışı kaldığı kabul edilen muayene sayışı üzerinden özel usulsüzlük cezasının tadiline, cezanın bir kısminin kaldırılmasına ilişkin olarak verilen kararda yasal isabet görülmemiştir. Açıklanan nedenlerle vergi dairesi temyiz isteminin kabulüne Vergi Mahkemesi kararının bozulmasına 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinin 2. bendi uyarınca davanın reddine oyçokluğuyla karar verildi.