Danıştay üçüncü Daire

Beyanname verme süresi ve ek süre geçtiği halde ücretlerin vergi dairesinin itfilaı dışında bırakılması halinde ağır kusur cezası kesilecektir. GVK'nun 41. maddesinin 2. bendinde, teşebbüs sahibinin kendisine, eşine, küçük çocuklarına işletmeden ödediği aylıklar ve ücretlerin gider olarak indirilemeyeceği hükme bağlanmış ise de, yine Gelir Vergisi Kanunu'nun 94. maddesi hizmet erbabına ödenen ücretlerin vergi tevkifatına tabi olduğu hükmünü amir olup, bu maddede eşin hizmet erbabı olması halinde ücret ödemesinden vergi tevkifatı yapılamayacağı yolunda bir hükme yer verilmemiştir. Bu hükümler karşısında eşe yapılan ödemenin de ücret ödemesi olarak kabul edilmesi ve bu ödemeden vergi tevkifatı yapılması gerekirken bu konuda aksine verilen kararda isabet görülmemiştir. Esasen tevkif edilmesi gereken bu vergi, hizmet erbabı durumundaki eşin elde ettiği ücret gelirine ait bir vergi olup, stopaj yükümlülüğünde sorumlu sıfatıyla davacıya ait bulunduğu gibi 41. maddenin ikinci fıkrası uyarınca gider yazılmaması bu sorumluluğun yerine getirilmesine' engel teşkil etmemektedir. 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 347. maddesinin 4. bendinde, beyanname verme süresi ve ek süre geçtiği halde ücretlerin vergi dairesi ıttılaı dışında bırakılması halinde ağır kusur cezası kesileceği hükme bağlanmış olduğundan, hizmet erbabına yaptığı ücret ödemesine ilişkin muhtasar beyananmeyi süresinde vermemek suretiyle ücret ödemelerin! vergi dairesi ıttılaı dışında bırakan mükellef adına ağır kusur cezası kesilmesi icap etmektedir. Açıklanan sebeplerle, taraflar temyiz isteğinin kısmen kabulü ile Vergi Mahkemesi karannın bozulmasına oybirliğiyle karar verildi.