Danıştay Dava Daireleri Genel Kurulu

775 sayılı Gecekondu Kanunu’na göre yapılan kamulaştırma nedeniyle elde edilen gelirin kanunen düşülmesi gerekli indirimler yapıldıktan sonra gelir vergisine tabi tutulması gerekir. 775 sayılı Gecekondu Kanunu’nun 33. maddesinde ’Bu kanun hükümlerine dayanılarak yapılan ivazlı veya ivazsız, devir, temlik, kamulaştırma, alım satım, kira, geri alma, geri verme, ifraz, tevhit, tescil, cins değişikliği, rehin tesis ve terkini, ıslah, değişiklik, onarım, inşa ve ikmal gibi her türlü işlemler, sözleşmeler, beyannameler ve benzerleri tasarruf bonosundan ve her türlü vergi resim ve harçtan muaftır.’ denilmekte olup, maddede yer alan muafiyet aynı maddede sayılan her türlü işlemler, sözleşmeler, beyannameler ve benzerlerine tanınmıştır. Gelir vergisi ise konuşu gereği sadece gerçek kişilerin gelirleri üzerinden alınır. Bu nedenle,.kanunda açıkça işlem, sözleşme, beyanname ve benzerlerine tanındığı belirtilen muafiyetin, bu nitelikte bulunduğu kabul edilemeyecek olan gayrimenkullerin kamulaştırılması dolayısıyla elde edilen gelire uygulanması mümkün değildir. Gelir Vergisi Kanunu’nun olay tarihinde yürürlükte bulunan 81. maddesinin gayrimenkullerin iktisap tarihinden itibaren 4 yıl içinde kamulaştırılmaları halinde elde edilen ve bir takvim yılı içinde onbin lirayı aşan kazançların gelir vergisine tabi olacakları belirtilmektedir. 775 sayılı Kanun’un 33. maddesinde belirtilen vergi muafiyetinin, madde kapsamım aşarak genişletilmesi suretiyle kamulaştırma nedeniyle elde edilen gelire de teşmil edilerek, bu gelirin gelir vergisinden muaf olduğunun kabulünde isabet yoktur. 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun 81. maddesinde gelir vergisine tabi olacak safi kazancın kamulaştırma bedelinden maliyet değerleri ile bu muameleler dolayısıyla yapılan ve satıcının uhdesinde kalan giderlerin indirilmesiyle bulunacağı ifade edilmiştir. Bu hüküm uyarınca gayrimenkullerin iktisabında ve iktisaptan sonra yükümlünün ödediği vergi, resim, harç ve benzeri ödemeler ile diğer giderlerin kamulaştırma bedelinden düşülmesi ve onbin liralık istisnanın da uygulanmasından sonra kalan miktarın vergi matrahı olarak kabul edilmesi gerekir. Açıklanan nedenlerle Vergi Mahkemesi ısrar kararının yukarıdaki açıklamalara göre yapılacak inceleme neticesinde varılacak sonuca göre yeniden bir karar verilmek üzere bozulmasına oyçokluğuyla karar verildi.