Danıştay Dördüncü Daire

Kıymet Takdir Komisyonu üyelerine ödenen ücretler, gelir vergisinden istisna değildir. Kamulaştırma işlemlerine temel oluşturan kıymet takdirlerini yapmakla görevli komisyon üyesi sıfatıyla yükümlüye Şubat 1984 ayında ödenen ücretten kesilen vergiye karşı açılan davayı kabul ederek, sözkonusu vergilerin yükümlüye ret ve iadesin! hüküm altına alan Vergi Mahkemesi kararı temyiz edilmiştir. Ücreti tanımlayan Gelir Vergisi Kanunu'nun 61. maddesinde, ödenek, zam,avans, aidat, huzur hakkı, prim, ikramiye, gider karşılığı yada başka adlarla yapılan ödemelerin de ücret niteliği taşıdığı kabul edilmiş, maddenin üçüncü bendinde özel kanunlarına veya idari kararlara göre kurulan daimi veya geçici bütün komisyonların üyelerine bu sıfatları dolayısıyla ödenen veya sağlanan para, ayın ve menfaatlerin, gelir vergisi uygulamasında ücret sayıldığı kurala bağlanmıştır. Herhangi bir gelir unsurunun vergi dışı bırakılması gereği gözönüne alınarak, yasa yapıcı tarafından açık istisna kurallarına yer verilen Gelir Vergisi Kanunu'nda; kıymet takdir komisyonu üyelerine bu nedenle ödenen ücretin kesinti dışında tutulabilmesini sağlayıcı bir kural bulunup bulunmadığının araştırılması yukarıda alıntı yapılan 61. madde hükmünden dolayı zorunludur. Uyuşmazlığın çözümünde başkaca düzenleme olmadığından Gelir Vergisi Kanunu'nun 2574 sayılı Yasanın 5. maddesiyle değişik 24. maddesinin üçüncü fıkrasının uygulanması gerekmektedir. Bu kuralda, yargısal veya yönetsel kararlara dayanılarak tanıklara ve bilirkişilere verilen ücretlerin, gelir vergisinden ayrık tutulduğu yazılıdır. Bu noktada, kıymet takdir komisyonu üyeliğinin bilirkişilik olup olmadığının çözümü gerekmektedir. 8.11.1983 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe konulan 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu, 10. maddesinde Kıymet Takdir Komisyonu'nun oluşumunu düzenlemiş ve aynı maddenin beşinci fıkrasında komisyonların, kamulaştırılan malın cinsine göre uzman kişilerden görüş almaları ve bunu gerekçesiyle birlikte raporlarında bildirmeleri öngörülmüştür. Bir anlaşmazlığın giderilmesi amacıyla uzmanlık gerektiren konularda bilgisine başvurulan bilirkişilerin oy ve görüşleri, yargı kuruluşları ile yönetsel kurumların bağlamadığı halde, kamulaştırmada kıymet takdiri yapmakla görevli komisyonun bu konudaki kararları, kamulaştırmayı yapan idareyi bağladığı ve uzmanlık konuşu işlerde bu tür incelemeyi başkalarına yaptırması öngörüldüğünden, vergilendirme açısından Kıymet Takdir Komisyonu üyeliğinin bilirkişilik olarak kabul edilmesine ve kendilerine ödenen ücretlerin, Gelir Vergisi Kanunu'nun 24. maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca vergi dışı tutulmasına olanak bulunmamaktadır. Bu nedenlerle temyiz isteminin kabulü ile Vergi Mahkemesi üyesi tarafından verilen kararın bozulmasına, tevkirfatın onanmasına oyçokluğuyla karar verildi.