Danıştay Dördüncü Daire 

İşletme esasına göre defter tutan mükellefler, kazai bir hükme veya kanaat verici bir vesikaya göre tahsiline olanak kalmayan alacaklarım gider yazabilirler. 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 322. maddesi birinci fıkrasında 'kazai bir hükme veya kanaat verici bir vesikaya göre tahsiline artık imkan kalmayan alacaklar değersiz alacaktır' hükmü getirilmiş ve aynı maddenin son fıkrasında 'işletme hesabına göre defter tutan mükelleflerin bu madde hükmüne göre değersiz alacakları gider kaydedilmek suretiyle yok edilirler' şeklinde hüküm sevkedilmiştir. Yukarıda metinleri açıklanan fıkra hükümleri uyarınca işletme esasına göre defter tutan yükümlüler, kazai bir hükme veya kanaat verici bir vesikaya göre tahsiline imkan kalmayan alacaklarım değersiz alacak olarak gider yazabileceklerdir. Dosyanın incelenmesinden; yükümlünün 22.10.1981 tarihinde .....'a 7.509.400 liralık zahireyi senet ile satmasından sonra, bahse konu alacağın yükümlü tarafından yapılan yasal takipler sonucu ...Asliye 3. Hukuk Hakimliği'nin ihtiyati haciz, ...1. icra Memurluğu'nun haciz kararlarına ve ... 1. icra memurluğunun ödeme emrine karşın tahsilinin mümkün olmadığı, borçlu ......'in ...... ile adi ortaklık halinde bankerlik yapması ve S.A'nın 17.11.1981 tarihinde ölmesi üzerine adi ortaklığa ait bütün değerlerin .... Tasfiye Komisyonu idaresindeki tasfiye masasına intikal etmesinden dolayı bahse konu alacağın ......'in şahsi borcu sayılıp, tasfiye masası işlemleri kapsamına alınmadığı, .... Asliye Hukuk Mahkemesi'ne açılan tespit davası sonucu anılan mahkemenin ...... sayılı kararı ile yükümlü ......'in .......'dan zahire ticareti dolayısıyla 7.509.000 lira alacaklı olduğuna karar verildiği anlaşılmıştır. Yukarıda açıklanan duruma göre yükümlü N.M., zahire satışından dolayı ......'dan olan 7.509.000 liralık alacağının 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 322. maddesinin yukarıda metni açıklanan 1. fıkrası hükmüne göre 'kanaat verici bir vesikaya göre' tahsiline imkan kalmayan değersiz bir alacak olarak kabulü gerekmektedir ki bu durumda ihtilaflı yılda işletme hesabına göre defter tuttuğu nizasız bulunan yükümlünün 213 sayılı Kanun'un 322. maddesinin yine yukarıda hükmü açıklanan son fıkrası hükmüne göre bahse konu değersiz alacağı gider olarak yazması mevzuata uygun olmaktadır. Açıklanan nedenlerle; yükümlü temyiz isteminin kabulü ile Vergi Mahkemesi kararının bozulmasına salınan vergi ve kesilen kaçakçılık cezasının re'sen terkinine oybirliğiyle karar verildi.