Danıştay Üçüncü Daire

Sabit bir yerde bulunmaksızın seyyar olarak meyve alımsatımı ile iştigal eden ve G.V.K.nun 47. ve 48. maddelerinde yazılı hadleri aştığına dair tespit de bulunmayan davacının, esnaf muaflığından yararlanması gerekir. Seyyar manavlık yapan davacı adına Gelir Vergisi Kanunu'nun mükerrer 30. maddesi uyarınca 1983 takvim yılı için salınan götürü gelir vergisi ile kesilen kusur cezasına karşı açılan davayı; davacının sabit bir yerde meyve alım satımı ile iştigal etmediği, seyyar olarak bu işle uğraştığı ve Gelir Vergisi Kanunu'nun 47. ve 48. maddelerinde yazılı hadleri aştığına dair bir tesbit bulunmadığı anlaşıldığından, anılan Kanunun 9. maddesinin 1. fıkrasına göre gelir vergisinden muaf olduğu gerekçesiyle kabul eden Vergi Mahkemesi kararının; pazar takip edenlerin muafiyetten yararlanamayacağı ileri sürülerek bozulması isteminin reddine oybirliğiyle karar verildi.