Danıştay Dördüncü Daire

Tahsiline imkan bulunmadığı, kanaat verici bir vesika ile tevsik ve tespit edilen alacakların, işletme hesabı esnasında defter tutan mükellefçe ilgili yılda gider yazılması ve artan kısminin ise, müteakip yılda mahsup konuşu yapılmasında yasaya aykırılık yoktur. Bilindiği gibi, Vergi Usul Kanunu'nun 322. maddesinin birinci fıkrasında, 'Kazai bir hükme veya kanaat verici bir vesikaya göre tahsiline artık imkan kalmayan alacaklar değersiz alacaktır.' hükmü getirilmiş ve aynı maddenin son fıkrasında, 'İşletme hesabına göre defter tutan mükelleflerin bu madde hükmüne göre değersiz alacakları gider kaydedilmek suretiyle yok edilirler.' şeklinde özel bir hüküm ihdas edilmiştir. Yukarıdaki hükümlere göre, işletme hesabı esnasına göre defter tutan mükellefler, kazai bir hükme veya kanaat verici bir vesikaya göre tahsiline imkan kalmayan alacaklarım değersiz alacak olarak gider yazabileceklerdir. Buna göre, mükellef ........'in zahire satışından dolayı adi ortaklığın ölen ortağı ........'dan olan 7.509.000 liralık alacağının Vergi Usul Kanunu'nun 322. maddesin yukarıda metni açıklanan birinci fıkrası hükmüne göre, 'Kanata verici bir vesikaya göre' tahsiline imkan kalmayan değersiz bir alacak olarak kabulü gerekir ki; bu durumda, ihtilaflı yılda işletme hesabına göre defter tuttuğu nizasız bulunan mükellefin, yukarıdaki madde gereğince söz konuşu değersiz alacağı gider olarak kayıtlarına intikal ettirmesi ve artan miktar için 1982 takvim yılında mahsup işlemi yapması mevzuata uygun olmaktadır. Açıklanan yasal nedenlerle, mükellef temyiz talebinin kabulü ile Vergi Mahkemesi kararının bozulmasına; salınan vergi ve kesilen kaçakçılık cezasının re'sen terkinine oybirliğiyle karar verildi.