Danıştay Dördüncü Daire 

Aile reisi tarafından verilen beyannamede gösterilen eşe ait gelir nedeniyle salınan vergiye karşı, aile reisi yerine verginin asıl mükellefi olan eş tarafından açılan davanın esastan incelenmesi gerekir. 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun 93. maddesinde, tam mükellefiyette eşlerin ve velayet altındaki çocukların yıllık beyanname ile bildirilmesi icab eden gelirleri (Medeni Kanun’un cevaz verdiği hallere münhasır olmak üzere, ayrı yaşayan eşlerin gelirleri hariç) maddede belirlenen esaslara göre aile reisi tarafından tek beyanname ile bildirileceği, eşlerin her biri yalnız kendi gelirine isabet eden vergi kısmından veya bunlara tekabül eden cezalardan sorumlu olacağı hükme bağlanmıştır. Diğer taraftan, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 2686 sayılı yasa ile değişik 377. maddesinde, mükelleflerin ve kendilerine vergi cezası kesilenlerin tarh edilen vergilere ve kesilen cezalara karşı Vergi Mahkemesi’nde dava açabileceği öngörülmüştür. Dava konuşu olayda ise, sahibi bulunduğu ve kiraya verdiği gayrimenkulden dolayı elde edilen iradın aile reisi sıfatıyla eşi tarafından beyan edildiği tartışmasız olup verginin asıl mükellefinin beyan olduğunun kabulü gerekirken, bayan A tarafından açılan davanın ehliyet yönünden reddine ilişkin kararda yasal isabet görülmemiştir. Açıklanan nedenle, temyiz isteminin kabulüne, Vergi Mahkemesi kararın davanın esası incelenerek sonucuna göre bir karar verilmek üzere bozulmasına oybirliğiyle karar verildi.