Danıştay Üçüncü Daire

2089 sayılı Çırak, Kalfa ve Ustalık Kanunu'nun uygulama alanında olmayan ilde çalışan çırakların, asgari ücreti aşmayan ücretleri gelir vergisinden istisna değildir. 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun 2361 sayılı Kanunla değişik 23. maddesinin 12. bendinde; 2089 sayılı Çırak, Kalfa ve Ustalık Kanunu hükümlerine tabi çırakların asgari ücreti aşmayan ücretlerinin gelir vergisinden müstesna olduğu hükme bağlanmıştır. 2089 sayılı Kanun'un uygulandığı iller arasında Muğla ilinin yer almadığı, bu ilde çalışan çırakların anılan Kanun'a tabi olmadığı, Muğla ili Milli Eğitim Gençlik ve Spor Müdürlüğü'nün yazısından anlaşılmıştır. Gelir Vergisi Kanunu'nun 23. maddesinin yukarıda sözü edilen 12. bendinde açık olarak 2089 sayılı Kanun'a tabi çırakların asgari ücreti aşmayan ücretleri gelir vergisinden istisna edildiğinden, davacının yanında çalışan ve anılan Kanuna tabi bulunmayan çırakların ücretlerinin bu bend kapsamında düşünülmesi olanaksızdır. Ancak, 2089 sayılı Kanun hükümlerine uygun olarak çırak çalıştırdığı düşüncesi ile hareket eden davacı hakkında kusur cezası kesilmesi gerekirken ağır kusur cezası kesilmesinde isabet bulunmadığı gibi Vergi Usul Kanunu'nun 336. maddesine göre, cezayı gerektiren tek bir fiil ile kusur ve usulsüzlüğün birlikte işlenilmesi halinde miktar itibariyle en ağır olan cezanın kesilmesi gerektiğinden, olaya ayrıca usulsüzlük cezası kesilmesi de anılan madde hükmüne aykırıdır.Açıklanan bu nedenlerle, Vergi Mahkemesi kararının temyize konu kısminin bozulmasına; 2577 sayılı idari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinin 2.fıkrası uyarınca, ceza kesme işleminin kusur cezasına isabet edenden fazlasına ilişkin kısmı ile usulsüzlük cezası verilmesine ilişkin işlemin iptaline ve davanın bundan fazlasına ilişkin kısminin ise reddine oyçokluğuyla karar verildi.