Danıştay Üçüncü Daire

Posta acentalığı, tavassut işi yapanların dışında bırakıldığından, bunlar için hayat standardı esasinin uygulanması gerekir. Yükümlü adına 1985 dönemi için Hayat Standardı Esasına göre tarh edilen gelir vergisini; Hayat Standardı Esası'na göre yapılan tarhiyatta matrah mükelleflerce beyan edilen matrah olmayıp, sadece vergiye tabi matrahın tespitinde esas tutulan beyanname ile verilmesi zorunlu olan bir bildirimden ibaret olduğundan, Hayat Standardı Esasına göre yapılan tarh işlemine karşı dava açılabileceği cihetle Vergi Dairesi'nin usule ilişkin savunmalarında isabet bulunmadığı, yükümlünün 1985 yılında Köyü PTT Acentalığı'nın işletilmesin! sözleşme ile PTT Müdürlüğü'nden aldığı, bu işin tavassut işi sayılarak gerçek usulde gelir vergisine tabi tutulduğu, 1986 Mart ayında verilen yıllık gelir vergisi beyannamesi ile 64.448 TL gelir beyanında bulunduğu, ancak gelirin Hayat Standardı miktarının altında kalması nedeniyle, Hayat Standardı Esası'na göre tarhiyat yapıldığı, yükümlü PTT acentalığından dolayı elde ettiği geliri beyanname ile beyan etmişse de yapılan iş ticari, zirai ve mesleki mahiyetteki işlerden olmayıp sözleşme uyarınca PTT tahsilatlarından belli bir yüzde karşılığı alınan ücret geliri niteliğinde olduğu, nitekim PTT acentalarının tavassut işi yapanların dışında tutulmaları gerektiği konusunun 3239 sayılı Kanun'un 50. maddesinin 8. bendi ile açıklığa kavuştuğu, posta acentalığının tavassut işi yapanların dışında bırakıldığı posta acentasına yapılan ödeme miktarı belli olduğuna göre beyan edilen matrah üzerinden tarhiyat yapılması gerekirken ticari kazanç sahiplerinin beyan ettikleri gelirlerle bir tutularak oto kontrol sistemi olan Hayat Standardı Esası üzerinden tarhiyat yapılmasında isabet görülmediği gerekçesiyle kaldıran Vergi Mahkemesi kararının, yükümlülerin beyan ettikleri matrahlar üzerinden tarh edilen vergilere karşı dava açamayacakları yükümlünün yıllık gelir vergisine ekli Hayat Standardı bildirimine göre tarhiyat yapıldığından, bu tarhiyata karşı dava açmasının kanuna aykırı olduğu, 3239 sayılı Kanunla 193 sayılı Kanun'un 51. maddesinde yapılan değişiklikle PTT acentalığı, işinin tavassut işi dışında bırakıldığı, ancak 51. maddenin ticari kazançla ilgili olduğu, bu bakımdan PTT acentalığından elde edilen gelirin ticari kazanç olarak vergilendirilmesi gerektiği, ticari kazanç sahiplerine de Hayat Standardı Esası'nın uygulanması zorunlu olduğundan, yapılan tarhiyatta kanuna aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek bozulması isteminin reddine ve kararın onanmasına oyçokluğuyla karar verildi.