Danıştay Dördüncü Daire 

Takdir komisyonlarınca gayri safi kazanç değil vergiye esas olacak matrahın takdir edilmesi gerekir. Uyuşmazlık, yükümlünün zirai faaliyette bulunduğu halde beyanname vermemesi üzerine Takdir Komisyonunca tayin edilen miktarın gayrisafi kazanç mı, yoksa vergilemede esas alınacak matrah mı olduğunun saptanmasına ilişkindir. 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 74. maddesi hükmüne göre takdir komisyonlarının, vergi kanunlarında yazılı fiyat, ücret veya sair matrah ve kıymetleri takdir edecekleri açıktır. Ancak olayda Takdir Komisyonunca belirlenen miktarları vergilemeye esas olacak matrah olarak kabul etmeye olanak yoktur. Çünkü re'sen tarhiyata dayanak ve Takdir Komisyonuna done olarak 12.11.1981 günlü yoklama tutanağında yükümlünün zirai faaliyetinden 1978 yılında hissesi itibariyle 150.000 lira, 1979 yılında da yine hissesi karşılığı olarak 240.000 lira para aldıkları tesbit edilmiş olup, bu miktarında Takdir Komisyonunca aynen takdir edilmiş bulunması karşısında, takdir edilen bu miktarları matrah olarak kabul olanağı bulunmamakla, bu miktarlardan götürü gider düşülmesinden sonra kalacak miktarların vergilemede esas alınmasına dair Vergi Mahkemesi kararında yasal isabetsizlik yoktur. Bu nedenle vergi dairesi temyiz isteminin reddine oybirliğiyle karar verildi.