Danıştay Üçüncü Daire

İnsan nakli işinden dolayı gerçek usulde gelir vergisi mükellefi iken bu işi iki yıl süre ile terk ettikten sonra eşya nakli işine başlayan davacının, aynı işe devam ettiğinin kabulü mümkün olmadığı gibi, götürü usulde gelir vergisine tabi olmanın genel ve özel şartlama sahip olması halinde götürü usulde gelir vergisine tabi olması gerekir. 1974 yılında gerçek usulde vergiye tabi olduğu insan nakli işini terk ederek 1976 yılında yeni bir araçla bu defa eşya nakli işine başlayan ve götürü usulde vergiye tabi olan davacı adına Gelir Vergisi Kanunu'nun 50. maddesinin 3. fıkrasına göre gerçek usulü tercih edenlerin işlerine devam ettikleri sürece bu usulden vazgeçmeyecekleri cihetle ikinci kez nakliyeciliği ile başladığında da gerçek usule tabi olunması gerektiğinden bahisle Takdir Komisyonu kararma dayanılarak 1979 takvim yılı için re'sen salınan gelir ve mali denge vergileri ile kesilen kaçakçılık cezasına karşı açılan davayı; insan nakli işini terk ettikten sonra uzunca bir süre ara vererek 1976 yılında eşya nakli işine başlayan davacının aynı işe devam ettiğinin kabul edilemeyeceği; Gelir Vergisi Kanunu'nun 47 ve 48. maddelerinde öngörülen götürülük genel ve özel şartlarım ihlal ettiğine dair bir tespitin de bulunmadığı gerekçesiyle kabul ederek tarhiyatı kaldıran Vergi Mahkemesi kararının; davacının yaptığı her iki işinde nakliyecilik olduğu, insan ya da eşya taşınmasının işin niteliğin! değiştirmeyeceği ileri sürülerek bozulması isteminin reddine oybirliğiyle karar verildi.