Danıştay Üçüncü Daire
Mükellef kurum tarafından hesaplanarak vadesinde doğru olarak ödenen pişmanlık zammının, idarenin yanlış hesaplaması sonucu vadesinde ödenmediği kabul edilerek pişmanlık koşullarından yararlandırılmayarak re'sen takdir yoluna gidilmesi mümkün değildir. 6183 sayılı Amme alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 458. maddesinde, kendisine ödeme emri tebliğ olunan şahsın, böyle bir borcu olmadığı veya kısmen ödediği veya zamanaşımına uğradığı hakkında tebliğ tarihinden itibaren 7 gün içinde alacaklı tahsil dairesine ait itiraz işlerine bakan Vergi itiraz Komisyonu nezdinde itirazda bulunabileceği, 2576 sayılı sayılı Bölge idare Mahkemeleri, idare Mahkemeleri ve Vergi Mahkemelerinin göreve başlamasıyla bu mahkemelerin görev alanına giren konularla ilgili olarak diğer kanunlarda yeralan itiraz Komisyonu deyiminin Vergi Mahkemesi, itiraz deyiminin ise Vergi Mahkemesi'nde dava açılması anlamım taşımacağı hükme bağlanmış olup, bu hüküm uyarınca, pişmanlık şartlarının yerine getirilip getirilmediği hususunun tarhiyat aşamasında incelenmesi gerekmekte ise de, dosyanın incelenmesinden, idarece Vergi Usul Kanunu'nun 371. maddesinin 5. bendinde yeralan 'ödemenin geçtiği her ay ve kesri' tabirinin uygulamasında ödemede gecikilen Şubat ayından 10, Mart ayından 30, Nisan ayından 30 ve Mayıs ayından 20 günlük sürelerin her birinin ayrı ayrı birer ay kabul edilerek pişmanlık zammı hesaplanmasında, aynı Kanun'un 18. maddesinde yeralan sürelerin hesaplanmasıyla ilgili hükme uyulmadığı, bu sebeple mükellef kurum tarafından hesaplanarak vadesinde doğru olarak ödenen pişmanlık zammının idarenin yanlış hesaplaması sonucu vadesinde ödemediği kabul edilerek pişmanlık şartlarından yaralandırılmayarak takdire gidildiği ve yapılan tarhiyata karşı dava açılmaması nedeniyle de ödeme emri tanzim ve tebliğ edildiği anlaşılmaktadır. Bu durumda pişmanlık şartlarının zamanında yerine getirilmiş elması nedeniyle mükellef kurumun ileri sürdüğü bu sebebin, borcum yoktur kapsamı içinde değerlendirilmesi gerekirken aksi yönde verilen mahkeme kararında isabet görülmemiştir. Açıklanan sebeplerle mükellef kurum temyiz isteminin kabulü ile Vergi Mahkememsi karannın bozulmasına ve ödeme emrinin iptaline oyçokluğuyla karar verildi.