Danıştay Üçüncü Daire 

Gayrimenkulünden, ticari kazanç elde eden kişi, ücret mukabilinde gayrimenkulünü kiraya vermezse ve kiralanan şeyi kiracıya terk etmezse, gayrimenkul sermaye iradı elde etmiş sayılmaz. Uyuşmazlık, mükellefin sahibi bulunduğu nakil vasıtası ile İDÇF personelim taşıması karşılığında elde ettiği gelirin, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun 2. maddesindeki ticari kazanç esasına göre mi yoksa gayrimenkul sermaye iradı esasına göre mi vergilendirileceğine ilişkin bulunmaktadır. 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun ticari kazancın tarifi başlıklı 37. maddesinde, her tür ticari ve sınai faaliyetlerden doğan kazançların ticari kazanç, aynı Kanun’un 70/8. maddesinde de, motorlu nakil ve cer vasıtaları ile her türlü motorlu araç, makina ve tesisatın kiraya verilmesinden elde edilen iratların da gayrimenkul sermaye iradı olduğu hükme bağlanmıştır. Borçlar Kanunu’nun 248. maddesinde kira aktı’ ile kiralayanın kiracıya ücret mukabilinde bir şeyin kullanılmasıni terk etmeyi iltizam edeceği, bu durumda kiralamadan söz edilebilmesi için de kiralanan şeyin kiracıya terk edilmesinin gerektiği, oysa olayda, mükellefin sahibi bulunduğu ihtilaf konuşu nakil vasıtasının isdemir’e terk edilmediği gibi şoför olarak da kendisinin çalıştığı, masraf ve bakımının kendisi tarafından üstlenildiği gibi, Türk Ticaret Kanunu’nun 762. maddesinde taşıyıcının ücret mukabilinde yolcu ve eşya (yük) taşıma işlerini üzerine alan kimse olarak tanımlandığı, ihtilaf konu taşıtın normal ve vardiye saatlerinde isdemir’e ait işlerde kullanılmak suretiyle karşılığında elde edilen gelirin ticari faaliyetten doğduğu, yapılan işin de nakliye taahhüt işi olduğu açık bulunduğundan mükellefin sahibi bulunduğu nakil vasıtasından personel taşıması karşılığında elde ettiği gelirin gayrimenkul sermaye iradı olarak vergilendirilmesi yolundaki itiraz komisyonu kararında isabet görülmemiştir. Dava konuşu edilen karar bozulmuş ve tarhiyatın re’sen ve nihai olarak terkinine karar verilmiştir.