Danıştay Dördüncü Daire

Dar mükellef banka şubesinin diğer bankalardan elde ettiği faiz geliri menkul sermaye iradı olup, bu gelir grubuna göre tevkifata tabi tutulması gerekir. Uyuşmazlık, bankacılık faaliyetinde bulunan yükümlü kurumun, başka bankalardaki mevduat karşılığı elde ettiği Kurumlar Vergisi Kanunu'nun 24. maddesi uyarınca vergisi tevkif yoluyla kesilmiş olan faiz gelirinin kurum ve gelir (stopaj) beyannamesinde beyan edilip edilmeyeceğine ilişkin bulunmaktadır. 5422 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu'nun 24. maddesinin A bendinde, dar mükellefiyete tabi kurumları ücret, serbest meslek kazancı, gayrimenkul sermaye iradı ve telif, imtiyaz, ihtira, işletme ticaret unvanı, alameti farika ve benzeri gayri maddi hakların satışı, devri ve temliki karşılığında alınan bedel niteliğindeki kazanç ve iratların kurumlar vergisi tevkifatına tabi olduğu ifade edildikten sonra, maddenin A bendinin son fıkrasında da bu maddeye göre vergisi tevkif suretiyle alınan kazanç ve iratlar için 20 ve 22. maddelere göre beyanname verilmesinin veya bu madde şümulüne girmeyen kazanç ve iratlar için verilecek beyannamelere mezkur kazanç ve iratların ithalinin ihtiyari olduğu belirtilmiştir. Anılan kanun maddesiyle, dar mükellefiyete tabi kurumların bir kısım kazançları için kaynakta vergileme esası getirilmiştir. Kaynakta vergileme bakımından kazanç unsurunun, elde eden yönünden niteliği değil fakat yapışma göre hangi gelir grubuna girdiği önem taşımaktadır. Böylece, olayda dar mükellef banka şubesinin diğer bankalardan elde ettiği faiz gelirlerinin hangi tür gelir unsuruna girdiği hususunun tespiti önem kazanmaktadır. Gelir Vergisi Kanunu'nun 75. maddesinde, sahibinin ticari, zirai veya mesleki faaliyeti dışında nakdi sermaye veya para ile temsil edilen değerlerden oluşan sermaye dolayısıyla elde edilen kar payı, faiz kira ve benzeri iratların menkul sermaye iradı sayıldığı belirtilmiştir. Yükümlü dar mükellef kurumun diğer bankalar nezdindeki mevduata uygulanan faiz menkul sermaye iradı olduğu için ödeyen kurum tarafından yukarıda sözü edilen madde uyarınca kurum stopajına tabi tutulmuştur. Aynı ödemenin bu defa dar mükellef kurumun elde ettiği ticari kazanç sayılması suretiyle vergi beyannamesine ithali zorunludur, gerekçesiyle tarhiyatın kaldırılması yerinde görülmemiştir. Bu nedenlerle yükümlü temyiz isteminin kabulüyle Vergi Mahkemesi kararının bozulmasına, tarhiyatın kaldırılmasına, takdir olunan 7000 lira vekalet ücretinin Vergi Dairesi Müdürlüğünden alınarak yükümlüye verilmesine oyçokluğuyla karar verildi.