Danıştay Dördüncü Daire 

........ Kültür ve Sanat Vakfı tarafından her yıl düzenlenen uluslararası İstanbul Festivaline katılan yabancı şahıs ve kurumlara yapılan ödemelerin kurumlar ve gelir vergisi tevkifatına tabi tutulmaması gerekir. ........ Kültür ve Sanat Vakfı tarafından her yıl düzenlenen Uluslararası İstanbul Festivaline katılan yabancı şahıs ve kurumlara yapılan ödemelerden kesilen vergiler nedeniyle ihtirazi kayıtla verilen beyannameler üzerinden salınan kurum (stopaj) ve mali denge vergisini, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun 30/2. maddesinde, Dar Mükellefiyete tabi olanların, hükümetin müsaadesiyle açılan sergi ve panayırlarda yaptıkları serbest meslek faaliyetlerinden elde ettikleri kazançların, gelir vergisinden, 5422 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu'nun 7/3, 4, 5, 6 ve 7. maddesi uyarınca da kurumlar vergisinden muaf tutulduğu, günümüz şartlarında yapılan festivallerin, gelir ve kurumlar vergisi kanunlarının yürürlüğe girdiği tarihteki dar kapsamlı sergi ve panayır tabirleri içinde düşünmek gerektiği, sergi ve panayır tabirleri 1926 yılında yürürlüğe giren kazanç vergisinden mal teşhir ve mal satışı yapılan yerler olarak tanımlandığı, daha sonra yürürlüğe giren Gelir Vergisi Kanunu'nda aynı prensiplerin benimsendiği, ancak günümüzde ekonomik ve sosyal kalkınmaların yanında kültürel gelişmelerin varlığı da bahse konu olduğundan, sergi ve panayır anlamı altında kültürel kalkınmanın gereği olarak sanat gösterilerinin varlığım da düşünmek gerektiği, bilindiği üzere gerek 'panayır' kelimesinin gerekse 'sergi' kelimesinin dar anlamı yanında birden geniş anlamları bulunduğu, sergi kelime olarak her türlü ürün ve yapımları tanımak yada satmak için bunların topluca gösterildiği yer olarak tanımlandığı gibi sanat gösterilerinin sergilendiği yer olarak anlamak gerektiği, panayır kelimesi de belirli malların toplu olarak sergilenmesinin tanıtılmasın! ve satılmasını sağlamak için büyük pazar olarak belirtildiği gibi sanat, eğlence gösterilerini de içerdiği, nitekim kanun koyucu ekonomik, sosyal ve kültürel gelişmeler sonucunda kanunlarda bulunan bu boşlukları doldurmaya günümüz ihtiyaçlarına cevap veren bir hale getirmeye başladığı, 5237 sayılı Eski Belediye Gelirleri Kanunu'nda festival kelimesi yer almamasına karşın, 1981 yılında yürürlüğe giren 2464 sayılı yeni Belediye Gelirleri Kanunu'nun 19. maddesinde ihtiyaçları karşılayacak şekilde festival kelimesine yer verildiği, bu nedenle yükümlü kurum tarafından teklif yanında düzenlenen festivallerde yabancı uyruklu şahıs ve kurumlarca icra edilen sanat gösterileri sonucu yapılan ödemeler, gerek Gelir Vergisi Kanunu'nun 30/2. maddesi, gerekse Kurumlar Vergisi Kanunu'nun 7/37. maddesi kapsamına girdiğinden, vakıf yönetim kurulunda, Dışişleri, Maliye, Milli Eğitim, Turizm ve Tanıtma ve Kültür Bakanlıklarının asıl üye olarak temsil ettirilmesi karşısında düzenlenen faaliyetlerin hükümetin izni ile açıldığım kabul etmek gerektiği, gerekçesiyle kaldıran Vergi Mahkemesi kararının; eğlendirme amacına yönelik festival ile ekonomik amaçlı sergi ve panayırı birbirinden farklı mütalaa etmek gerektiği, Cumhuriyetin SO.Yılı Münasebetiyle tertiplenen festivale iştirak eden yerli ve yabancı sanatçılara yapılmış ödemelerin 1701 sayılı kanunun 9. maddesi uyarınca vergiden muaf tutulması istenilmesine karşın, Gelirler Genel Müdürlüğünün 10.11.1973 günlü yazışı ile ........ Kültür ve Sanat Vakfı tarafından tertiplenen ........ Festivaline katılan yerli ve yabacı şahıs ve kurumlara yapılan ödemelerin anılan yasa maddesi uyarınca vergiden muaf tutulmasının mümkün olmadığının bildirildiği ileri sürülerek bozulması isteminin reddine oybirliğiyle karar verildi.