Danıştay Üçüncü Daire

Köylerde terzilik yapanlardan götürülüp şartlarım taşıyanlar gelir vergisinden muaftır. Köyde bir işyeri açarak terzilik faaliyetinde bulunan yükümlü adına götürü gelir vergisi mükellefiyeti tesis edilerek salınan gelir ve mali denge vergisi ile kesilen ağır kusur cezasını onayan Vergi Mahkemesi kararının bozulması istemiyle temyiz edilmiştir. 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 2361 sayılı Kanun'un 4. maddesiyle değişik 9. maddesinin 3. fıkrasında 'Köylerde gezici olarak her türlü sanat işleri ile uğraşanlar ile aynı yerlerde aynı işleri bir işyeri açmak suretiyle yapanlardan 47. maddede yazılı şartları haiz bulunanlar (51. madde şümulüne girenler bu muafiyetten yararlanamazlar) gelir vergisinden muaftır.' hükmü yer almıştır. Maddede muafiyetten yararlanılması, her türlü sanat işinin köylerde yapılması ve bu işi yapanların götürülük şartlarım taşıması koşuluna bağlanmış, ayrıca yapılan sanat işlerinin gezici olarak yapılabilen işlerden olması koşulu getirilmemiştir. İster gezici olarak ister bir işyeri açılarak yapıtsın, yapılan iş sanat işi ve köylerde yapılıyorsa ve o işi yapan götürülük şartlarım taşıyorsa esnaf muaflığından yararlandırılması gerekir. Yükümlünün köyde yaptığı terzilik işi sanat işi olduğuna ve götürülük şartlarım haiz bulunduğuna göre, esnaf muaflığından faydalandırılması gerekirken, cezalı tarhiyat yapılmasında ve Vergi Mahkemesince cezalı tarhiyatın onanması yolunda verilen kararda Yasaya uyarlık görülmemiştir, Açıklanan nedenlerle yükümlü temyiz isteminin kabulüne oybirliğiyle karar verildi.