Danıştay Üçüncü Daire 

Götürülük şartlarım kaybederek veya kendi istekleri üzerine gerçek usulde vergilendirmeye tabi olanlar, aynı işe devam ettikleri sürece bu usulden dönemezler. Mükellef adına 1981 takvim yılı için re’sen salınan gelir ve mali damga vergisi ile kesilen ağrı kusur cezasına karşı açılan davayı; 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun 50. maddesinin 3. fıkrasında, götürülük şartlarım kaybetmek suretiyle veya kendi talepleri üzerine gerçek usulde vergilendirmeye tabi olanların aynı işe devam ettikleri müddetçe bu usulden dönemeyeceklerinin hükme bağlandığı, olayda mükellefin bakkallık ve kahvehane işinden dolayı evvelce kendi isteği ile gerçek usulde gelir vergisine tabi iken işini 1.6.1979 tarihinde terk ettiği, 23.3.1981 tarihinde tekrar köyde aynı işe başlayarak götürü usulde mükellefiyet tesis ettirdiğinin anlaşıldığı, iki sene sonra aynı işe yeniden başlamış olmasının aynı işe devam anlamına gelmeyeceği, mükellefin gerçek usulde gelir vergisi mükellefiyetinin tesis edilebilmesi için de Gelir Vergisi Kanunu’nun 47 ve 48. maddelerinde yazılı özel ve genel şartları haiz olup olmadığının da belirlenmesinin gerektiği, böyle bir araştırma ve tespitin yapılmadığı gerekçesiyle kabul ederek tarhiyatı kaldıran ........ Vergi Mahkemesi kararının; mükellefin daha önce aynı iş nedeniyle gerçek usulde gelir vergisi mükellefi olduğu ve işini 1.6.1979 tarihinde terk ettiği, 23.3.1981 tarihinde yeniden aynı işe başlayarak götürü usulde mükellefiyet tesis ettirdiğinin sicil kayıtlarının tetkikinden anlaşıldığı, kendisine yazı ile gelir vergisi mükellefi olması gerektiği bildirdiği halde vecibeleri yerine getirmediği, bu sebeple yapılan tarhiyatın yerinde olduğu ileri sürülerek bozulması istemidir. Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle Vergi Mahkemesi kararının onanmasına oybirliğiyle karar verildi.